مجله نوجوان 138 صفحه 14

خرده تاریخ نخستین سکه­های اسلامی در دوران اسلامی ­و تا اواسط خلافت امویان، مردم از سکههای به جا مانده از حکومتهای ایران (ساسانیان) و رومیان استفاده می­کردند. بر روی این سکهها شعارهای اسلامی را در کنار نقشهای باستانی و قدیمی آنها حک کرده بودند تا اینکه در دوران حکومت عبدالمک بن مروان، تصمیم گرفتند سکههای مستقل اسلامی ضرب کنند. برای این کار از امام پنجم شیعیان حضرت امام محمد باقر یاری خواستند. به پیشنهاد ایشان سکههای اسلامی در دو نوع طلا و نقره ( دینار و درهم) ضرب شد. مقدار و وزن این سکه ها معین بود؛ به علاوه نقش و نگار و شعارهای اسلامی این سکهها را تزیین می­کرد و نام خلیفه به همراه آیاتی از قرآن برآنها حک می­شد. دقت در ضرب ایـن سکـهها تا حدی بـود که نام محل ضرب سکه را هم بر آن نقش می­کردند. خط و نشان سلطان محمود غزنوی نامه ای به خلیفه نوشت و در آن از وی خواست که به محمود اجازه دهد به نام خود سکه بزند و از این به بعد هر جا نامی از خلیفه برده شد، اسم محمود را هم ببرند. سلطان غزنوی با گستاخی تمام تهدید کرد در صورت رد در خواستش، با فیلان جنگی به بغداد حمله کند! خلیفه بر پشت نامه محمود نوشت: « الم» و آن را پس فرستاد. کسی از راز آن کلام اطلاع نیافت. زیرکی درجمع یاران محمود بود به او گفت: خلیفه در جواب، به سورۀ فیل اشاره کرده است و منظور اصلی وی« اَلَم تَرَ کَیفَ...» بوده است.