آیت الله سید عبدالحسین دستغیب، سومین شهید محراب در سال 1288 هجری شمسی در شیراز متولد شد و پس از پرورش صحیح و خواندن ادبیات و سطوح به نجف اشرف کنار قبر امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام، شهید محراب، مهاجرت نمود و در آنجا از محضر آیات عظام استفاده نمود و با دریافت اجازات عدیده اجتهاد و غیره به شیراز مراجعت و در مسجد جامع (عتیق) به اقامه جماعت و تبلیغ دین پرداخت.
با شروع نهضت روحانیت در سال 1341 مبارزه او با رژیم شاه که از زمان رضاخان ادامه داشت، علنی و آشکار گردید و شب های جمعه پس از دعای کمیل سخنرانی سیاسی و تهییج کننده اش تا نیمه خرداد 42 در جمع انبوه شنوندگان نقش بزرگی در پیشبرد انقلاب داشت و نوار سخنرانی های وی تا اقصی نقاط ایران منتشر می گردید. در خرداد 42 بازداشت و به تهران اعزام گردید و پس از آزادی اززندان مدتی نیز تبعید و در سال 43 نیز مجددا زندانی و تبعید گردید و در سال 56 نیز مدتی زندانی و یا در منزل محاصره و تحت نظر بود و با تمام این فشارها حاضر به مذاکره و مصالحه با رژیم پهلوی نشد و پرچم مبارزات مردم فارس را در این مدت پانزده ساله بر دوش داشت.
پس از پیروزی انقلاب به نمایندگی اول فارس در مجلس خبرگان انتخاب شده و همزمان به درخواست اهالی شیراز و فرمان امام خمینی امامت جمعه را عهده دار شد. حضرت آیت الله شهید دستغیب رئیس حوزه علمیه فارس و نمایندگی امام خمینی را در آن استان به عهده داشت و مشغول خدمت به مردم مستضعف بود که در تاریخ بیستم آذرماه 1360 مطابق با 14 صفرالخیر 1402 هنگامی که عازم نماز جمعه بود به دست منافقین به درجه رفیع شهادت نایل گردید و به اجداد طاهرینش پیوست.
امام خمینی در پی شهادت آیت الله دستغیب با صدور پیامی خطاب به ملت ایران، شهادت وی را تسلیت گفته و به تکریم شخصیت ایشان پرداختند. متن پیام امام در ادامه آورده شده است:
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
انَّا لِلّه وَ انَّا الَیْهِ راجِعُون
شهادت براى فرزندان اسلام و ذریه پیامبر عظیم الشأن- صلى اللَّه علیه و آله- و اولاد فاطمه- علیهم السلام- و یادگاران حسین- سلام اللَّه علیه- در راه هدف و اسلام عزیز و قرآن کریم چیزى غیر عادى و پدیده اى غیر معهود نیست.
ملت بزرگ اسلام از محراب مسجد کوفه تا صحراى افتخارآمیز کربلا و در طول تاریخ پر ارزش سرخ تشیع قربانیانى ارزشمند به اسلام عزیز و فى سبیل اللَّه تقدیم نموده و ایران شهادت طلب هم از این پدیده سعادتمند مستثنا نیست، و انقلاب اسلامى گوش و چشمش پر از این شهیدان حسین گونه است. ملت عزیز ما در روز رستاخیز با سرافرازى در پیشگاه مقدس خداى بزرگ و پیامبران و اولیاى عظیم الشأن، صفهاى طولانى از شهیدان در راه دفاع از حق عرضه مى دارد؛ از علماى اعلام و ائمه جمعه و جماعت تا فداکاران و سربازان در جبهه هاى دفاع از حریم مقدس اسلام. پیامبر بزرگ اسلام که بر امم دیگر حتى به سقط، مباهات مى کند، مطمئن هستیم به فداکارى این عزیزان جبهه و پشت جبهه و این شهیدان محراب و منبر و در صف جماعات و در داخل مسجدها و بیمارستانها مباهات مى فرماید. و چه بهتر و گواراتر که با شهادت این فرزندان اسلام و ذریه طاهره بر افتخارات آن بزرگوار در روز عرض اعمال هر چه بیشتر بیفزاییم.
عزیزان و نور چشمان ما در جبهه هاى جنوب و غرب هر روز با سرکوبى اشرار امریکایى و عقب راندن و به جهنم فرستادن جنود شیطان، براى اسلام سربلندى و عظمت خلق مى نمایند، به طورى که تاب تحمل این پیروزىها را از امریکاییانِ خارج و داخل، منافق و منحرف، سلب نموده و بر جنون و وحشیگری هاى آنان افزوده است. شما فرضاً شهید بهشتى را گناهکار بدانید، شهداى دیگر مثل شهید مدنى و شهید دستغیب، که جزو تربیت محرومان و هدایت مردم گناهى نداشته اند، با چه انگیزه شهید مى کنید. شما به گمان خود اگر اینان را به جرم وفادارى به اسلام و طرفدارى از محرومان و مظلومان مستحق قتل مى دانید اطفال معصومى که در گهواره جاى دارند و زبان باز نکرده اند چه گناهى دارند؛ جز آنکه اطفال مسلمانانى هستند که مخالف سلطه امریکا به جان و مالشان مى باشند؟! امروز روز جمعه و نماز و عبادت، دست جنایتکار امریکائیان یک شخص ارزشمند که مربى بزرگ و عالمى عامل، که گناهش فقط تعهد به اسلام بود، از دست ملت ایران و اهالى محترم فارس گرفت و حوزه هاى علمیه و اهالى ایران را به سوگ نشاند. حضرت حجت الاسلام و المسلمین شهید حاج سید عبد الحسین دستغیب را که معلم اخلاق و مهذّب نفوس و متعهد به اسلام و جمهورى اسلامى بود با جمعى از همراهانش به شهادت رساندند و خدمت خود را به ابرقدرت و ابرجنایتکار زمان ایفا کردند، به گمان آنکه به ملت رزمنده ایران آسیب رسانند و آنان را در راه هدف به سستى بکشند. این کوردلان نمى بینند که در هر شهادتى و در هر جنایتى ملت متعهد به اسلام و کشور مصممتر و در صحنه حاضرترند؟ اینان پس از بمباران شهرها در جنوب و غرب و قتل عامهاى فجیع مردم بى پناه، فریاد «جنگ جنگ تا پیروزى» را نشنیده اند که ملت وفادار، شهادت را در راه خداوند با آغوش باز پذیرا هستند؟ یا مى خواهند شکست هاى لشکر کفر را و آتشى که به جان دوستان و اربابانشان از پیروزى رزمندگان ایران افتاده است با خون این مردان خدا فرونشانند؟ اینک سزاوار است اصحاب نظر و ارباب تحلیل در این شرارتها و جنایتها فکر کنند که انگیزه آنکه در هر پیروزى و دنبال هر شکست حزب بعث امریکایى یک جنایت بزرگ از این منافقان و منحرفان واقع مى شود چیست. از باب اتفاق نمى شود باشد که دنبال پیروزى آبادان جنایتى واقع، و دنبال فتح بستان، باز جنایتى و امروز به دنبال فتح عظیم در غرب و شکست مفتضحانه دشمنان اسلام، این جنایت بزرگ واقع شد آیا اینها هم من باب اتفاق است یا حساب شده یا دیکته شده عمل مى شود؟ آیا ما این بزرگان، علما و معلمان ارزشمند را براى جبران شکست امریکا در منطقه و صدام امریکایى در جبهه ها از دست مى دهیم؟ رحمت خداوند بر این مجاهدان عظیم الشأن که شهادتشان پیروزى اسلام را بیمه مى کند و ننگ و نفرت بر امریکاى جنایتکار و دست نشاندگان و هواداران آن.
این جانب این ضایعه بزرگ و فاجعه اسفناک را بر حضرت مهدى- ارواحنا فداه- و ملت شجاع ایران و اهالى معظّم استان فارس و خانواده آن شهید تسلیت مى دهم و به پیشگاه مقدس پیامبر اسلام این فداکاریهاى ملت اسلام و مجاهدات قشرهاى مختلف ایران را تبریک عرض مى کنم، و براى خاندان این شهید پر افتخار از خداوند تعالى توفیق صبر و بردبارى و سلامت طلب مى نمایم.
سلام بر مجاهدان بزرگوار اسلام، و درود بر رزمندگان غرب و جنوب، و تهنیت بر نیروهاى نظامى و مردمى پیروزىآفرین در جبهه غرب. از خداوند تعالى پیروزى نهایى لشکر اسلام را بر قدرتهاى شیطانى مسألت مى نمایم. و السلام على عباد اللَّه الصالحین.
روح اللَّه الموسوی الخمینى
(صحیفه امام، ج15، ص: 417-419)
انتهای پیام /*