تا ظهر یک کلمه حرف نمی‏ زدند

مکرر می‏‏ شد که صبح تا ظهر خدمت امام در اتاق می ‏‏نشستیم و امام تا سر ظهر مطالعه می ‏‏کردند و یک کلمه حرف نمی ‏زدند مگر اینکه از ایشان سؤالی می‏‏ شد که به اندازه سؤال جواب می‏‏ دادند و جز اذان ظهر هیچ چیز مانع مطالعه ایشان نمی‏ شد. الله ‏اکبر اذان که شنیده می‏‏ شد امام قلم را زمین می‏‏ گذاشتند و آماده نماز می‏‏ شدند.

منبع: برداشت هایی از سیره امام خمینی(س)، ج2، ص 331