گفتاری دربارۀ تقصیر
مسأله 1 ـ واجب است بعد از سعی، تقصیر نماید؛ یعنی مقداری از ناخن یا موی سر یا شارب یا ریش را بچیند و اولی و احوط آن است که به گرفتن ناخن اکتفا نکند، و تراشیدن سر تا چه رسد به ریش کفایت نمی کند.
مسأله 2 ـ تقصیر عبادتی است که در آن نیّت با شرایطش واجب است و اگر اخلالی به نیّت وارد آورد احرامش باطل است مگر این که جبران کند.
مسأله 3 ـ اگر عمداً تقصیر را ترک کند و برای حج مُحرم شود، عمره اش باطل است؛ و ظاهر این است که حجّش تبدیل به حج افراد می شود، و احتیاط (واجب) آن است که بعد از تمام کردن حجّش، عمرۀ مفرده ای به جا آورد و در سال آینده حج نماید. و اگر تقصیر را فراموش کند تا این که برای حج احرام ببندد، عمره اش صحیح است، و مستحب است که یک گوسفند فدیه بدهد، بلکه احوط (استحبابی) است.
مسأله 4 ـ هر چیزی که به واسطۀ مُحرم شدن بر او حرام شده بود حتی زن ها، با تقصیر بر او حلال می شود.
مسأله 5 ـ در عمرۀ تمتع، طواف نساء نیست و اگر به قصد رجاء و احتیاطاً طواف نساء را انجام دهد مانعی ندارد.
[[page 500]]