آنچه برای روزه دار مکروه است
مسأله 1 ـ برای روزه دار چند چیز مکروه است:
از جملۀ آن ها است: مباشرت با زن ها، به بوسیدن و لمس کردن و بازی کردن، و کراهت آن برای جوان پرشهوت و کسی که شهوتش تحریک می شود، شدیدتر است. این در صورتی است که با این اعمال قصد انزال نداشته باشد و عادت او هم نباشد که با این کارها انزال شود و گرنه، در روزۀ معیّن حرام است، بلکه حتی برای کسی که معمولاً به این صورت شهوتش تحریک نمی شود، ولی احتمال تحریک شدن را می دهد، ترک آن بهتر است.
و از جملۀ آن ها است: سرمه کشیدن اگر با ریختن در چشم باشد یا در آن مشک باشد یا از آن به حلق برسد یا ترس رسیدن آن باشد و یا به خاطر صبر و مانند آن، که در سرمه هست طعم آن را در حلق بیابد.
و از جملۀ آن ها است: خون گرفتنی که باعث ضعف شود، با حجامت باشد یا غیر آن، بلکه هر کاری که باعث ضعف یا سبب تحریک صفرا باشد، بدون آن که فرقی بین ماه رمضان وغیر رمضان باشد، اگرچه کراهت در ماه رمضان شدیدتر است، بلکه خون گرفتن در ماه رمضان یا در هر روزۀ واجب معیّن، اگر بداند که موجب غشوه ای که مبطل است، می گردد و ضرورتی هم نباشد، حرام است.
[[page 326]]و از جملۀ آن ها است: داخل شدن در حمّام در صورتی که بترسد باعث ضعف شود.
و از جملۀ آن ها است: ریختن دارو در بینی، مخصوصاً با علم به رسیدن آن به مغز یا درون بدن، بلکه اگر به حلق برسد، روزه را باطل می کند.
واز جملۀ آن ها است: بوییدن ریاحین، مخصوصاً گل نرگس و مقصود از ریاحین هر گیاهی است که بوی خوش داشته باشد، البته عطر زدن مانعی ندارد، زیرا آن تحفۀ روزه دار است، لکن بهتر آن است که مشک را به کار نبرد، بلکه خوشبو کردن با مشک برای روزه دار مکروه است، همچنان که ترک بوییدن بوی غلیظ به طوری که به حلق برسد، بهتر است.
مسأله 2 ـ نشستن مرد در آب اشکال ندارد، ولی برای زن کراهت دارد، همان طور که مرطوب کردن لباس و قراردادن آن بر روی بدن برای هر دو کراهت دارد. وجویدن غذا برای کودک یا پرنده و چشیدن آبگوشت و غیر آن، که به حلق نمی رسد و یا بدون قصد به حلق می رسد و یا با قصد، لکن از روی فراموشی باشد، اشکال ندارد. و گذاشتن غذا در دهان چه برای غرض صحیحی باشد و چه نباشد، فرقی نمی کند، البته چشیدن هر چیزی کراهت دارد. و مسواک کردن با مسواک خشک مانعی ندارد، بلکه مستحب است، البته مسواک کردن با مسواک تر بعید نیست که مکروه باشد، همچنان که دندان کشیدن، بلکه هر کاری که باعث آمدن خون باشد، کراهت دارد.
[[page 327]]