عزاداری ایام تاسوعا و عاشورا در حرم امام (س) را دیدنی و متفاوت از مراسمهای دیگر دیدم. برنامه های رسمی در ساعتی معین و محدود مانند همه جا برگزار می شد ولی آنچه قابل توجه است برنامه های جانبی و به عبارتی برنامه های مردمی بود.
عزاداران حسینی حرم چند ملیتی بودند و از شهرهای محتلف ایران و افغانستان و پاکستان و ... آمده بودند. خانمی را دیدم که از تبریز آمده بود، او می گفت: برای عزاداری در این مکان باشوهرش از تبریز آمده اند و در صحن چادر زده اند، چند روزی مهمان امام (س) هستند. او متولد 57 بود و می گفت دو جا را خیلی دوست دارم اول مشهد و بعد حرم امام خمینی (س). از او پرسیدم چقدر امام را می شناسی؟ با لهجه شیرین ترکی گفت: امام را خیلی دوست دارم و می دانم که برای ما خیلی زجر کشیده است.
خانم و آقای اروپایی را دیدم. خانم سعی می کرد تا با چادری که به او داده اند حجابش را کامل کند و با همسرش عکس دو نفره در کنار ضریح بگیرند و وقتی خادمان به حسب وظیفه می خواستند آقا را به بخش آقایان هدایت کنند، مردم همیشه در صحنه اطراف ضریح را خالی کردند تا این دو، عشق به حق جویان را به تصویر کشند.
در حرم از مداحان مشهور خبری نبود و زائرین نه به جهت علاقمندی به مداحی و یا برنامه ای خاص بلکه برای عزاداری در کنار مزار رهبر کبیرشان آمده بودند تا خاطرات سالهایی را زنده کنند که او برایشان از سیدالشهدا (ع) می گفت و می فرمود: «این خون سید الشهداست که خونهای همه ملتهای اسلامی را به جوش می آورد و این دسته جات عزیز عاشوراست که مردم را به هیجان می آورد و برای اسلام و برای حفظ مقاصد اسلامی مهیا می کند. در این امر، سستی نباید کرد.»(صحیفه امام؛ ج 15، ص331)
عزاداری افغانیها جالب بود. افغانها از دوران تبعید امام (س) در کنار ایشان بودند و برای دفاع از آرمانهای امام تلاش می کردند.(ر.ک. امام در آیین اسناد ساواک)
هیأتهای پاکستانی نیز آنجا بودند. زبان آنها اُردوست و برایم قابل فهم نبود ولی عزاداری آنها که ساعتها در دل شب برگزار می شد توصیف نشدنی است. گویی برای عزاداران حسینی در حرم امام خمینی یک چیز به یاد ماندنی است که:
"این وحدتی که بین اقشار ملت از هر طبقه هستند، بین برادران اهل سنت و برادران شیعی مذهب، تحقق پیدا کرده است و این اخوت اسلامی فراموش نخواهد شد و این انقلاب به خواست خدای تبارک و تعالی شکست نخواهد خورد. ...آن روزی هم که حضرت سید الشهدا را مظلوم شهید کردند، بعضی از اشخاصی که بودند، او را به اسم خارجی و اینکه در حکومت حق وقت، قیام کرده است، این طور معرفی کردند. لکن نور خدا می درخشد و خواهد درخشید و عالم را خواهد از نور پر کرد." (صحیفه امام؛ ج 17، ص53)