ج) جنایتها و نقشه های استعمار و رژیم در به انحراف کشاندن زنان
طرح سربازی اجباری بانوان
تساوی حقوق من جمیع الجهات، پایمال کردن چند تا حکم ضروری اسلام است، نفی کردن چند تا حکم صریح قرآن است.
[[page 340]]
بعدش باز دیدند که مصادف شد با یک ناراحتیها و یک حرفها و یک چیزهایی؛ حاشا کردند؛ وزیرشان یک جا حاشا کرد، امیرشان یک جا حاشا کرد.
در روزنامه ها به صراحتِ لهجه نوشتند که بردن بانوان به سربازی، تصویبش در دست تنظیم است؛ لکن بعد از آنکه دیدند که خیلی فضاحت بار آمد [و] مردم ناراحت شدند، همان نوکرهای ارباب، به حَسَب واقع هم ناراحت شدند؛ وقتی دیدند [مردم] ناراحت شدند، گفتند: اکاذیب است. پرونده سازی خواستند بکنند؛ پرونده سازیهای بچگانۀ مضحک بکنند.(455)
12 / 2 / 42
* * *
طرح ترقی زنان
این «مملکت مترقی»! چه می گویی؟ چه می گویید شماها؟ مگر با الفاظ می شود؟ مگر با چهار تا زن فرستادن [به] مجلس، ترقی حاصل می شود؟ مگر مردها که تا حالا بودند ترقی برای شما درست کردند تا زنهایتان ترقی [درست کنند]؟ ما می گوییم اینها را فرستادن در این مراکز جز فساد چیزی نیست. شما بعد تجربه کنید ببینید بعد از ده سال، بیست سال، سی سال دیگر، اینها را بفرستید، به خیال خودتان، ببینید اگر شما جز فساد چیز دیگری دیدید؟ ما با ترقی زنان مخالف نیستیم، با این فحشا مخالفیم، با این کارهای غلط مخالفیم.(456)
26 / 1 / 43
* * *
طرح کشف حجاب
خدا می داند که به این ملت ایران چه گذشت در این کشف حجاب.
[[page 341]]
حجابِ انسانیت را پاره کردند اینها. خدا می داند که چه مخَدراتی را اینها هتک کردند و چه اشخاصی را هتک کردند. علما را وادار کردند با سرنیزه که با زنهایشان در مجالس جشن، یک همچو جشنی که با خون دل مردم، با گریه تمام می شد، [شرکت کنند]. مردم دیگر هم به همین ترتیب. دسته دسته اینها را دعوت می کردند و الزام می کردند که با زنهایتان باید جشن بگیرید. «آزادی زن» این بود که الزام می کردند، اجبار می کردند با سرنیزه و پلیسْ مردم محترم را، بازرگانهای محترم را، علما را، اصناف را، به اسم اینکه خودشان جشن گرفتند. در بعضی از جشنها، به اصطلاح خودشان، اینقدر گریه کردند مردم که اینها از آن جشن شاید اگر حیایی داشتند پشیمان می شدند.(457)
دی 1356
* * *
فاسدالاخلاق کردن زنان به اسم آزادی
مع الأسف زن در دو مرحله مظلوم بوده است: یکی در جاهلیت. در جاهلیت، زن مظلوم بود و اسلام منت گذاشت بر انسان، زن را از آن مظلومیتی که در جاهلیت داشت بیرون کشید. مرحلۀ جاهلیت مرحله ای بود که زن را مثل حیوانات ـ بلکه پایین تر از او [می شمردند]. زن در جاهلیت مظلوم بود. اسلام زن را از آن لجنزار جاهلیت بیرون کشید. در یک موقع دیگر، در ایران ما، زن مظلوم شد؛ و آن دورۀ شاه سابق بود و شاه لاحق؛ به اسم اینکه زن را می خواهند آزاد کنند ظلم کردند به زن، ظلمها کردند به زن؛ زن را از آن مقام شرافت و عزت که داشت پایین کشیدند. زن را
[[page 342]]
از آن مقام معنویت که داشت شیء کردند به اسم آزادی آزاد زنان و آزاد مردان. آزادی را از زن و مرد سلب کردند. زنها و جوانان ما را فاسد الاخلاق کردند. شاه برای زن این خاصیت را قائل بود که شاه می گفت زن باید «فریبا» باشد! البته با آن نظر حیوانی که او داشت؛ با آن نظر جسمانی، مادی، حیوانیِ پست که او داشت، زن را نظر می کرد. باید «فریبا» باشد! از مقام انسانیت، زن را فرو کشید به مرتبۀ یک حیوان؛ به اسم اینکه برای زن می خواهد مقام درست کند زن را از مقام خودش پایین آورد. زن را مثل یک عروسک درست کرد.(458)
26 / 2 / 58
* * *
کالایی برخورد کردن با زنان
قلمهای مسموم خطا کار و گفتار گویندگان بی فرهنگ در این نیم قرن سیاه اسارت بار عصر ننگین پهلوی، زن را به منزلۀ کالایی خواستند درآورند و آنان را که آسیب پذیر بودند به مراکزی کشیدند که قلم را یارای ذکر آن نیست. هر کس بخواهد شمه ای از آن جنایات مطلع شود، به روزنامه ها و مجله ها و شعرهای اوباش و اراذل زمان رضاخان از روزگار تباه کشف حجاب الزامی به بعد مراجعه کند و از مجالس و محافل و مراکز فساد آن زمان سراغ بگیرد. رویشان سیاه و شکسته باد قلمهای روشنفکرانۀ آنان؛ و گمان نشود که آن جنایات با اسم «آزاد زنان و آزاد مردان» بدون نقشۀ جهانخواران و جنایتکاران بین المللی بود.(459)
15 / 2 / 59
* * *
[[page 343]]
[[page 344]]