ابعاد گستردۀ نهضت عاشورا

‏‏  ‏‏  ابعاد گستردۀ نهضت عاشورا‏

‏‏ ‏

‏‏حجةالاسلام سید عبدالحسین رضایی نیشابوری‏

‏‏ ‏

‏‏     فلسفۀ قیام خونین کربلا و هدف بلند و پربار حسین(ع) پیشگیری از نابودی اسلام بوده است. چنانکه اگر این نهضت نبود، از اسلام و قرآن اثری باقی نمی ماند. ‏

‏‏     هدف خیزش عاشورا– که درواقع انقلابی همه جانبه و زیرورو کننده در محیط اجتماعی آن روز بود– انقلاب برای تشکیل حکومت نبود، بلکه هدفی بالاتر و برتر از آن داشت و آن یک آرمان آسمانی و الهی بود. ‏

‏‏     زمینه های این انقلاب از همان دوران زمامداری معاویۀبن ابی سفیان فراهم بود ولی دو مانع عمده بر سر راه امام حسین(ع) قرارداشت: ‏

‏‏     1 -  تظاهر معاویه به دینداری: گرچه معاویه عملاً اسلام را تحریف و حکومت اشرافی را جایگزین خلافت ساده و بی پیرایۀ نخستین کرده بود ولی کاملاً تظاهر به دینداری می نمود. ‏

‏‏     2 -  صلح امام حسن(ع) که امام حسین(ع) را نیز ملزم می داشت تا پیش از مرگ معاویه بدان پایدار بماند.‏

‏‏     با معرفی یزید که فاسقی آشکار بود و مرگ معاویه، این دو مانع از سر راه امام (ع) کنار رفت و شرایط آغاز قیام به وجود آمد. ‏

‏‏     در این راستا باید توجه کرد که نهضت عاشورا تنها یک حرکت سیاسی نبود، در غیر این صورت پس از چندی از رونق می افتاد و به نابودی می گرایید. در واقع علت بقا و دوام آن الهی و آسمانی بودن انگیزه ها و اهداف موجود در آن می باشد. بنابراین تنها راهی که می توان دوام آن را تضمین نمود، زنده نگاه داشتن آن انگیزه ها و اهداف است. ‏

‏
‏‎[[page 76]]‎‏عزاداری برای شهدای کربلا نیز از این قاعده مستثنی نیست. ‏

‏‏ ‏

‏‏  ‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‎[[page 77]]‎