خلاصۀ بررسی مواضع سیاسی امام خمینی(س)
حجة الاسلام غلامعلی پوریعقوبی
مسئلۀ امامت جوهرۀ فرهنگ اسلامی است که در آن جلوۀ عالی ترین ارزشهای خدایی ظاهر گشته است. تبلور عینی آن در امامان شیعی و در زمان غیبت امام معصوم (ع) بر عهدۀ ولی فقیه جامع شرایط رهبری می باشد. ولایت فقیه شکوهمندترین دستاورد انقلاب اسلامی است که مبتکر آن رهبری این انقلاب است. برای اثبات پیوند مواضع سیاسی امام با فرهنگ عاشورا، ابتدا باید موقعیت عاشورا بررسی شود.
دشمنان اسلام از اواخر روزگار پیامبر اسلام(ص) براساس سیاستهای خود تا مدت 25سال، مرکز خلافت اسلامی را از اهل بیت آن حضرت، که عدل قرآن در حدیث مشهور ثقلین بودند، دور نگهداشتند. در روزگار کوتاه خلافت ظاهری امیرالمؤمنین (ع) و پس از آن با وجود معاویه، به دلیل مزاحمتهای دشمنان و نفاق و شیطنت معاویه، امکان حرکت انقلابی برای امامان معاصر معاویه موجود نبود.
اما امام حسین(ع) در زمان یزید که متجاهر به فسق و ظلم و شرب خمر بود، علناً مخالفت خویش را با وی آغاز کرد و در اولین فرصت هجرت انقلابی خویش را از مدینه به مکه واز مکه به کربلا به همراه تاکتیکهای انقلابی و برای اثبات حقانیت خویش و بطلان بنی امیه عموماً و یزید خصوصاً، آغاز نمود.
در اثرشهادت آن حضرت و یارانش و اسارت خاندان گرامیش، برکات جاودانه ای نصیب امت اسلامی گشت. مانند:
بیدارساختن مسلمین و حفظ حیات اسلام و نجات آن دو از چنگال بنی امیه، شروع قیامهای ضدامویان و اقبال امت اسلامی به سوی اهل بیت(ع).
[[page 211]] انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(س)، نشأت یافته از قیام امام حسین (ع) و پیوندخوردۀ با فرهنگ عاشورا است، از این رو امام با طرح حکومت اسلامی و مسئلۀ ولایت فقیه و تربیت نیروهای کارآمد در حوزه و جامعه، زمینۀ حرکت را از سالهای 41 و42 فراهم ساخت و با اعلامیه ها و بیانات خویش، در مراحل طولانی منتهی به پیروزی، موفق شد رژیم یزیدی شاه را براندازد وثمرات زیر را برای امت اسلامی ایران به ارمغان آورد:
تشکیل حکومت اسلامی، معرفی درست اسلام، معرفی دشمنان اسلام و مسلمین، معرفی نقش روحانیت، حفظ استقلال مملکت و ... .
امام بارها و بارها از آغاز قیامش، اصل حکومت اسلامی و ولایت فقیه را مطرح می کرد که می بینیم امام حسین(ع) نیز در روایتی می فرماید: «مجاری الامور بیدالعلماء باالله ...».
امام در کمتر پیام و خطابه ای بود که چهرۀ کریه دشمنان اسلام و در رأس آنها، آمریکا و عمال آن، یعنی اسرائیل و شاه را رسوا نکند. امام حسین(ع) نیز با خطبۀ خود در مکه و نامه هایش به اهل بصره و کوفه، بنی امیه و یزید را ظالم و خائن و نالایق معرفی نمود.
امام همواره از خطر نابودی اسلام و لزوم امر به معروف و نهی از منکر سخن می گفت. امام حسین(ع) نیز فلسفۀ خروج و حرکت انقلابی خویش را امر به معروف و نهی از منکر معرفی کرد.
[[page 212]]