چهارم: گوش

‏‏چهارم: گوش‏

‏‏مسأله 1 ـ ‏‏در دو گوش در صورتی که چیزی از آن ها نماند دیه کامل است. و در قطع‏‎ ‎‏تمام هر یک از آن ها نصف دیه است. و در قسمتی از آن به حساب دیه آن می باشد؛ اگر‏‎ ‎‏نصف است پس نصف، یا ثلث است پس ثلث و به همین صورت.‏

‏‏مسأله 2 ـ ‏‏در خصوص شحمه (نرمۀ) گوش ثلث دیۀ گوش است و در قسمتی از آن، به‏‎ ‎‏حساب آن می باشد. و در شکافتن گوش بنابر احوط (وجوبی) بلکه اظهر، ثلث دیۀ‏‎ ‎‏آن است.‏

‏‏مسأله 3 ـ ‏‏اگر آن را بزند پس استحشاف پیدا کند یعنی خشک شود، دو ثلث دیۀ گوش‏‎ ‎‏بر او می باشد. و اگر بعد از فلج، آن را قطع نماید پس ثلث آن است بنابر احوط (وجوبی)‏‎ ‎‏در هر دو موضع، بلکه خالی از قرب نمی باشد.‏

‏‏مسأله 4 ـ‏‏ اصم(کَرْ) در آنچه گذشت مانند سالم است. و اگر گوش را مثلاً قطع نماید‏‎ ‎‏پس به شنوایی او سرایت کند و آن را از بین ببرد یا از آن کم کند، در آن علاوه بر دیۀ گوش،‏‎ ‎‏دیۀ منفعت هم هست، بدون آن که تداخل نمایند. و همچنین است اگر آن را طوری قطع‏‎ ‎‏کند که استخوانش آشکار شود، که با دیۀ گوش، دیۀ جراحت موضحه نیز ـ بدون تداخل ـ‏‎ ‎‏واجب است.‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 611]]‎