مساله 1 ـ کسی که زکات می گیرد باید دوازده امامی باشد.
مساله 2 ـ اگر طفل یا دیوانه ای از شیعه، فقیر باشد، انسان می تواند به ولی او زکات بدهد که به مصرف او برساند.
مساله 3 ـ به کسی که معصیت کبیره را آشکارا بجا می آورد، احتیاط واجب آن است که زکات ندهند.
مساله 4 ـ انسان نمی تواند مخارج کسانی را که مثل اولاد، خرجشان بر او واجب است از زکات بدهد.
مساله 5 ـ اگر انسان زکات به پسرش بدهد که خرج زن و نوکر و کلفت خود نماید، اشکال ندارد.
مساله 6 ـ اگر پسر به کتابهای علمی دینی احتیاج داشته باشد، پدر می تواند برای خریدن آنها به او زکات از بابت سهم سبیل الله بدهد.
مساله 7 ـ پدر می تواند به پسرش زکات بدهد که برای خود زن بگیرد. پسر هم می تواند برای آنکه پدرش زن بگیرد، زکات خود را به او بدهد.
مساله 8 ـ زنی که صیغه شده اگر فقیر باشد، شوهرش و دیگران می توانند به او زکات بدهند، ولی اگر شوهرش در ضمن عقد شرط کند که مخارج او را بدهد یا به جهت دیگری دادن مخارجش بر او واجب باشد، در صورتی که بتواند مخارج آن زن را بدهد نمی شود به آن زن زکات داد.
مساله 9 ـ زن می تواند به شوهر فقیر خود زکات بدهد، اگرچه شوهر زکات را صرف مخارج خود آن زن نماید.
[[page 186]]مساله 10 ـ سید نمی تواند از غیر سید زکات بگیرد، ولی اگر خمس و سایر وجوهات، کفایت مخارج او را نکند و از گرفتن زکات ناچار باشد، می تواند از غیر سید زکات بگیرد، لکن احتیاط واجب آن است که به قدر ضرورت روزانه بگیرد.
مساله 11 ـ به کسی که معلوم نیست سید است یا نه می شود زکات داد، مگر آنکه ادعا کند که سید است.
[[page 187]]