امام یک آرزوی بزرگ داشت که در زمان خودشان خیلی ندیدند، اما پایه اش را گذاشتند و رفتند، و آن هم استقلال اقتصادی و بی نیازی کشور و نشان دادن بعد سازندگی مکتب اسلام است. این برای امام فوق العاده مهم بود. امام در اواخر عمر که احساس کردند عمرشان در حال تمام شدن است و دیدند کسی بعد از ایشان نمی تواند این جنگ را اداره بکند و کشور ضعیف می شود، هم جنگ را با آن تلخی تمام کردند و هم سیاستهای سازندگی را نوشتند و به ما دادند.
البته رهبری امروز، آیت اللّه خامنه ای، در آن زمان رئیس جمهور بودند. جلسات زیادی داشتیم، پیشنهاداتی هم دادیم، ولی امام این سیاست را ترسیم کردند و راهش را هموار کردند. مسأله ولایت و رهبری را که خطر مهمی برای کشور شده بود، حل کردند؛ همه چیز را آماده کردند برای آن هدف مهم بعد از جنگ و دفع دشمن که چه باید بکنیم. ای کاش امام می ماندند و نتیجه طرح سازندگی را می دیدند. این از آرزوهای مهم امام بود.
منبع: امام خمینی به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانی؛ ص 340