تجلی عرفان در اندیشۀ امام خمینی
موضوع بحث ما «تجلی عرفان در اندیشۀ امام خمینی» است. هر چند که سخن گفتن از عرفان و بحث پیرامون آن، بویژه برای کسی که خود در وادی سیر و سلوک نبوده و این راه را نپیموده بسیار دشوار است، اما یادکرد عرفان و عارفان، گذشته از شیرینی و دلپذیری آن، خود زمینه و بستری برای گام نهادن در صراط مستقیم و آغاز سیر و سفر در مسیر معرفت اللّه است. یکی از الطاف الهی و عنایات حضرت حق ـ جل و علا - به جامعه و نسل کنونی ما، ظهور و حضور نماد و نمونه والای عرفان علمی و عملی، حضرت امام خمینی ـ قدس سره الشریف بود که از نزدیک به دیدار او توفیق یافتند و با حضرتش مألوف و مأنوس شدند، زعامت و رهبری او را به جان پذیرفتند، رهنمودهای خردمندانه او را ـ که در زمان خود سرآمد عارفان و سالکان الی اللّه ، استاد درد آشنای سیر و سلوک و عرفان نظری و عملی، و به تعبیری جامع اضداد بود به گوش دل شنیدند و در محضر قدسی او تربیت توحیدی عرفانی یافتند، روزنۀ عرفان مثبت شیعی به روی آنان گشوده شد، و قطره ها، و بلکه جرعه هایی از زمزم زلال معارف آن فرزانۀ وارسته را چشیدند و نوشیدند، و خداوند
[[page 29]]را بر این نعمت عُظما سپاس گفتند، و اینک که او در جوار رحمت الهی آرمیده است، علوّ درجات آن عارف واصل و راحل را از درگاه ایزد منّان خواهانند.
[[page 30]]