نتایج صبر و جزع
از نظر امام صبر، کلید ابواب سعادات و منشأ نجات از مهالک است امام معتقدند
صبر بر بلیات، انسان را آزموده و ورزیده می کند، اراده و عزم او را تقویت می نماید و انسان را از عبودیت نفس خارج می سازد. به سخن خواجه نصیرالدین طوسی توجه می دهند که فرمود: الصبر یَمْنَعُ الباطن عن الاضطراب و اللسان عن الشکایة و الاعضاء عن الحرکات الغیر المعتادة.
در جای دیگر، حضرت امام به نتیجۀ انواع صبر که قبلاً مطرح کرده اند، می پردازند و می گویند: صبر در معاصی، منشأ تقوای نفس می شود؛ و صبر در طاعت منشأ انس به حق و مأنوس شدن با خداوند می گردد و صبر در بلیات و مصیبتها انسان را به وادی «رضا» و پذیرفتاری قضای الهی می کشاند که از مقامات والای به حقیقت رسیدگان است. با رهنمودی از امام این مقام را به پایان می برم.
پس ای عزیز، مطلب بس مهم و راه خیلی خطرناک است، از جان و دل بکوش و در پیش آمدهای دنیا صبر و بردباری را پیشه خود کن و در مقابل بلیّات و مصیبات مردانه قیام [کن] و به نفس بفهمان که جزع و بیتابی علاوه بر آنکه خود ننگی بزرگ است برای رفع بلیّات و مصیبات فایده ای ندارد و شکایت از قضای الهی و ارادۀ نافذۀ حق پیش مخلوق ضعیف
[[page 212]]بی قدرت و قوّه، مفید فایده نخواهد بود.
[[page 213]]