امام و جامعۀ انسانی
بسم اللّه الرحمن الرحیم
انا اعطیناک الکوثر فصلِّ لربکَّ وانحر اِنَّ شانئک هُوَالاَبْتَر
صلوات خداوند وملائکه و رسولانش بر روح ملکوتی پیامبر عظیم الشأن ما حضرت محمد(ص) و اهل بیت معزز و بزرگوار آن حضرت، مخصوصاً دخت گرامی و همیشه جاویدان ایشان حضرت زهرای اطهر، صدیقه کبری ـ علیهاالسلام. درود بی پایان الهی به روح حضرت امام خمینی که در عصر حاضر، بیانگر حقیقت اسلام ناب محمدی(ص)بود؛ و سلام گرم و صمیمانه به محضر گرامی شما عزیزان که به مناسبتی مبارک و فرخنده پذیرای اینجانب گشته اید و آن، تقارن ولادت بزرگ بانوی ما، دخت پیامبر(ص) حضرت زهرا(س) و میلاد با سعادت فرزند راستین او، یعنی حضرت امام خمینی است که براستی تقارنی زیبا و تأمل برانگیز و پرشکوه است؛ زیرا که این دو در زندگی و در تمدن ما منشأ اثر بوده اند؛ و بنده این دو مناسبت خجسته را به شما دوستداران خاندان رسالت تبریک و تهنیت عرض می کنم.
[[page 281]] امروز می خواهم با استفاده از این توفیق الهی، شما را به سرزمین خودم ببرم و از احوال هم میهنانم در این روزها با شما سخن بگویم. این روزها در ایران جنب و جوشی برپاست که دلیل آن، یکی برگزاری مراسم بزرگداشت مقام زن در روز ولادت کوثر، حضرت زهرا(س) است و انتخاب این روز از جانب حضرت امام بود. ایشان فرمودند:
اگر قرار است روزی، روز زن باشد چه بهتر که روز تولد این شخصیت بزرگوار باشد. و زنان ما نیز با پذیرفتن اینچنین روزی به نام روز زن، مسئولیت خطیری را عهده دار شدند؛ زیرا در کشور ما زنانی هستند که در قالبهای سنتی مانده اند و زنانی هستند که قالبهای وارداتی جدید را پذیرفته اند؛ و دسته سومی وجود دارند که اکثریت قریب به اتفاق زنان ما را تشکیل می دهند و این زنان «من» خویش را یافته اند و می دانند که نه در تحجر قدیم باید بمانند و نه تسلیم الگوهای تحمیلی شوند؛ به این سبب از خود می پرسند چه باید کرد؟ زیرا در فکر «شدن» هستند نه «ماندن». بنابراین، می پرسند چگونه باید بشویم، و از زهرای عزیز(س) نیز این چگونه شدن را می آموزند. از این روست که حضرتش الگو و اسوه می شود و روز زن، روز تولد این بزرگ بانوی ما قرار می گیرد؛ زیرا روز «شدن» است و روز آغازین و روز حرکت به سوی من متعالی و روز حرکت به سوی کمال و انسانیّت.
[[page 282]]