بفروشید و خرج جنگ کنید
گاهی جعبه هایی بزرگ از کویت می آوردند، مثل جعبه های بزرگ کارد و چنگال. داخل جعبه از بالا تا پایین پر بود از گردنبندها،
طلاجات و جواهرات که توسط دوستداران امام از کشورهای عربی مانند دُبی و کویت و... به ایشان هدیه می شد و مال شخصی امام به حساب می آمد. روی جعبه ها نوشته بودند: نذر حضرت امام. البته، ایشان می توانستند به اهل خانه هبه کنند، هیچ مشکل شرعی پیش نمی آمد؛ ولی این کار را نمی پسندیدند و می گفتند: ببرید بفروشید و خرج جنگ بکنید؛ در بخشش مال خودشان سخی بودند.
[[page 551]]