مخالفت یکپارچه و بی نظیر مراجع و علما با لایحه

‏‏مخالفت یکپارچه و بی نظیر مراجع و علما با لایحه‏

‏‏مراجع و در رأس آنها امام خمینی (س) که از اهداف پشت پرده این لایحه آگاه بودند و‏‎ ‎‏آن را نخستین گام حکومت در جهت اسلام زدایی می دانستند یکپارچه به مخالفت با‏‎ ‎‏لایحه پرداختند. روحانیت ضمن مخالفت با حذف قسم به قرآن و قید کتاب آسمانی به‏‎ ‎‏جای آن، معتقد بود که اعلام حق رأی برای زنان یک عوام فریبی است. در زمانی که‏‎ ‎‏مردان هم حق انتخاب واقعی ندارند چطور به زنها این حق داده می شود؟ معلوم می شود‏‎ ‎‏که اینها می خواهند از حضور زنان سوءاستفاده کرده و بی حجابی و فساد و فحشا را‏‎ ‎‏گسترش دهند. امام ضمن اعلام مخالفتش با این طرح و برای دفع شبهات و اتهاماتی که از‏‎ ‎‏طرف دستگاه به روحانیت زده می شد و آنها را متحجر و مرتجع و مخالف آزادی زن‏‎ ‎‏معرفی می نمود، فرمود: ما با ترقی زنها مخالف نیستیم ما با فحشا مخالفیم با این کارهای‏‎ ‎‏غلط مخالفیم مگر مردها در این مملکت آزادی دارند که زنها داشته باشند مگر آزادی‏‎ ‎‏زن و مرد با لفظ درست می شود. امام خمینی در بیانات و اطلاعیه هایش با اعلام موضع‏‎ ‎‏علمای اسلام و روحانیت، نیرنگ حکومت در اینکه خودش را مدافع پیشرفت و آزادی‏‎ ‎‏معرفی می کرد، افشا نمود؛ چرا که قصد واقعی حکومت، اسلام زدایی و ایجاد‏‎ ‎‏بی بندوباری بود و از آنجا که این اولین اقدام حکومت برای ارزیابی حساسیت روحانیت‏‎ ‎‏بود ضرورت داشت که از جانب آنها نیز یک اقدام هماهنگ و منسجم در مقابله با لایحه‏‎ ‎‏صورت بگیرد تا دستگاه حکومتی تصور نکند که یکه تاز میدان است و رقیبی در صحنه‏‎ ‎‏وجود ندارد؛ لذا می بینیم اتفاق و انسجامی که روحانیت در مخالفت با این طرح و‏‎ ‎‏جلوگیری از یک انحراف بزرگ از خود نشان داد در تاریخ معاصر ایران بی نظیر است.‏‎ ‎‏البته امام مبارزه خود را در مخالفت با لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی محدود نکرد بلکه‏‎ ‎‏این موضوع آغازی شد که اصل مشروعیت نظام پهلوی و قانونی نبودن مصوبات مجلس‏‎ ‎‏شورای ملی را بکلی زیر سؤال ببرد.‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 105]]‎