فصل چهارم: نهضت امام از آغاز تا تبعید ایشان

دستگیری تعدادی از علما همزمان با امام

کد : 145865 | تاریخ : 18/12/1395

دستگیری تعدادی از علما همزمان با امام

‏رژیم همزمان با دستگیری امام مبادرت به دستگیری دو تن دیگر از علما می کند. یکی‏‎ ‎


‎[[page 132]]‎‏آقای قمی در مشهد و دیگری آقای شیخ بهاءالدین محلاتی‏‎[1]‎‏ در شیراز، آقای قمی از‏‎ ‎‏انقلابیون و مخالفان سرسخت حکومت بود و سخنرانیهای بسیار تند و داغی علیه رژیم‏‎ ‎‏انجام می داد. ایشان اگرچه مرجعیت نداشت ولی به جهت شهرت و منزلتی که به عنوان‏‎ ‎‏فرزند حاج آقا حسین قمی‏‎[2]‎‏ در نزد مردم داشت بیاناتش تأثیر زیادی در جامعه و در بین‏‎ ‎‏مردم مشهد می گذاشت. محبوبیت وی در میان مردم به خاطر مبارز بودنش چند برابر‏‎ ‎


‎[[page 133]]‎‏شده بود. من یک بار در آن زمان که به مشهد مشرف شده بودم از نزدیک شاهد بودم که‏‎ ‎‏مردم به طور گسترده در نماز جماعت ایشان که در مسجد گوهرشاد اقامه می کرد شرکت‏‎ ‎‏می کردند و بعد از نماز فشار جمعیت برای زیارت و دست بوسی ایشان بسیار زیاد بود.‏

‏     آقای قمی اگرچه به طور مستقل با حکومت مبارزه می کرد ولی ضمن احترامی که‏‎ ‎‏برای امام قائل بود، از مبارزه ایشان هم حمایت می کرد که این حمایت تا آنجا که من‏‎ ‎‏اطلاع دارم تا پیروزی انقلاب ادامه داشت چنانکه بعد از هجرت امام به پاریس من‏‎ ‎‏به همراه جناب آقای واعظ طبسی به منزل آقای قمی رفتیم و با معرفی رئیس جمهور‏‎ ‎‏وقت فرانسه به ایشان، خواستیم که با ارسال تلگرافی با تشکر از دولت فرانسه برای‏‎ ‎‏پذیرش امام، ورود ایشان را به فرانسه تبریک بگوید که ایشان پذیرفت و در همان جلسه‏‎ ‎‏هم خیلی از امام تجلیل کرد ولی از مواضع ایشان بعد از پیروزی انقلاب اطلاع‏‎ ‎‏چندانی ندارم.‏

‎ ‎

‎[[page 134]]‎

  • . آیت الله شیخ بهاءالدین محلاتی از علمای معروف ایران و استان فارس بود. وی در سال 1314 قمری در نجف اشرف به دنیا آمد. در هفت سالگی به همراه پدرش به شیراز رفت و پس از فراگرفتن دروس مقدماتی و ادبیات، فقه و اصول را نزد پدرش خواند. پس از مدتی به نجف اشرف مهاجرت نمود و به مدت ده سال از محضر آیات عظام آقا ضیاء عراقی، آقا شیخ محمدکاظم شیرازی و میرزا حسین نائینی استفاده کرد و به درجه اجتهاد رسید. در سال 1349 قمری به شیراز بازگشت و به اقامه جماعت و تدریس پرداخت. آیت الله محلاتی در جریان نهضت ملی، انجمنهای ایالتی و ولایتی و نیز انقلاب اسلامی فعالانه شرکت داشت. وی در سوم مرداد 1360 شمسی در سن 84 سالگی در شیراز درگذشت و در کنار مرقد حضرت علی بن حمزه (ع) به خاک سپرده شد.
  • . مرحوم آیت الله حاج آقا حسین قمی، از مراجع بزرگ شیعه، در 28 رجب 1282 ق. (1244. ش) در قم به دنیا آمد. پس از طی مراحل مقدماتی، جهت گذراندن دروس سطح به تهران مهاجرت می کند. در بازگشت از سفر بیت الله الحرام راهی سامرا می شود و پس از توقف دو ساله و حضور در درس آیت الله میرزا محمد حسن شیرازی، در سال 1306 ق. به تهران باز می گردد. در تهران دروس فقه و اصول را نزد مرحوم آیت الله شیخ فضل الله نوری و مرحوم میرزا محمد حسن آشتیانی فرا می گیرد و بعد از پنج سال راهی عتبات عالیات می شود. در مدت حضور در نجف اشرف از محضر اساتیدی چون میرزا حبیب الله رشتی، آخوند خراسانی و سیدمحمد کاظم یزدی، استفاده های فراوانی می برد و در سال 1342 ق. راهی سامرا می شود. پس از اقامت ده ساله در سامرا، با توجه به درخواست اهالی مشهد، بنا به دستور آیت الله میرزا محمدتقی شیرازی در سال 1331 ق. وارد مشهد مقدس شد. حاج آقا حسین قمی نسبت به حوادث و رویدادهای جامعه بی تفاوت نبود و در برابر سیاستهای ضد مذهبی رضاخان واکنش جدی نشان می داد. در سال 1354 ق. (1314. ش) علیه سیاستهای رضاخان قیام کرد و به تهران آمد. به دلیل استقبال مردم از ایشان، به دستور رضاخان، منزل وی محاصره و ارتباط مردم با ایشان قطع گردید. وقتی این خبر به مشهد رسید، مردم در صحن حرم حضرت امام رضا (ع) اجتماع کردند و مأموران رژیم آنها را به گلوله بستند. دو روز بعد مردم مجدداً در مسجد گوهرشاد اجتماع می کنند که دخالت مأموران رژیم منجر به شهادت تعداد زیادی از آنها و حادثه معروف مسجد گوهرشاد می شود. حاج آقا حسین به عراق تبعید شد و در سال 1362 ق. جهت زیارت حرم مطهر علی ابن موسی الرضا (ع) به ایران مراجعت می کند. در این سفر پیشنهادهای خود را به دولت جهت اصلاح امور ارائه می دهد و پس از چند ماه توقف به کربلا باز می گردد. پس از درگذشت آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی در سال 1365 ق. ایشان راهی نجف شد و زعامت عامه شیعیان را برعهده گرفت. آیت الله حاج آقا حسین قمی در روز پنجشنبه 14 ربیع الاول 1366 ق. (1325 . ش) به دیار باقی شتافت. جنازه آن مرحوم پس از طواف در کاظمین و کربلا، در نجف و در مقبره شیخ الشریعه به خاک سپرده شد.

انتهای پیام /*