15 خرداد در تبریز
جمع زیادی از مردم تبریز بعد از مطلع شدن از دستگیری امام به خانه آقای قاضی رفتند به طوری که تمام کوچه های اطراف منزل ایشان مملو از جمعیت شد و مردم با سردادن
[[page 136]]شعارهای انقلابی به دستگیری امام اعتراض کردند. مرحوم قاضی با حضور در بین جمعیت از آنها خواست که آرامش خودشان را حفظ کنند تا دستور مراجع از قم برسد. این تجمع تا ظهر آن روز مقابل منزل آقای قاضی ادامه پیدا کرد و در روزهای بعد نیز تکرار شد. سعی روحانیت انقلابی تبریز این بود که حرکت خودجوش و پرخروش مردم را به کانال صحیح خود هدایت کنند؛ به همین جهت هر روز یکی از روحانیون شهر در جمع مردم حاضر می شد و آنها را به آرامش دعوت می کرد و اگر درخواست روحانیت نبود چه بسا امکان داشت مردم دست به اقداماتی بزنند و خیلی از ادارات دولتی را خراب کنند که چندان به مصلحت نبود. به علت اینکه منزل آقای قاضی در کوچه ای تنگ و باریک و دور از مرکز شهر قرار داشت علما از مردم خواستند که در اصلی ترین خیابان تبریز که الآن «خیابان ارتش» نامیده می شود و در مقابل اتاق بازرگانی که مابین شهرداری و استانداری تبریز بود و اتفاقاً در نزدیکی شهربانی آن موقع هم قرار داشت تجمع کنند. به علت حضور گسترده و شدت خشم مردم مأموران امنیتی جرأت خروج از شهربانی را نداشتند و تنها دو مأمور پشت در شهربانی نگهبانی می دادند. دعوت آقای شریعتمداری از مردم برای ادامه اعتصاب و تحصن ولی با حفظ خونسردی و آرامش، از بروز درگیری و خونریزی در آن ایام جلوگیری نمود و فقط یک بار که دو تن از مأموران مخفی به میان مردم آمده بودند وقتی جوانها آنها را شناسایی کردند و با آنها درگیر شدند از طرف شهربانی تیراندازی شد و یک نفر زخمی شد. غیر از این، حادثه مهم دیگری در آن ایام در تبریز به یاد ندارم. منتها بعد از فروکش کردن خشم مردم و پایان یافتن اعتصاب و تحصن، حکومت اقدام به دستگیری زیادی از روحانیون مبارز و انقلابی تبریز کرد.
[[page 137]]