جزئیات اعتراض و تحصن علما در تهران
تعدادی از روحانیون مبارز که می دانستند طبق قانون اساسی، رژیم پهلوی توان محاکمه و صدور حکم علیه هیچ مرجعی را ندارد و این شایعه را شگرد سیاسی ساواک تلقی می کردند درصدد برآمدند که از این موقعیت که توسط خود رژیم فراهم شده بود نهایت استفاده را کرده و دامنه اعتراضات مردم و روحانیت را گسترش دهند به طوری که آن موقع نقل شد این عده با تقسیم کار بین خود فعالیتشان را آغاز کردند. جمعی از آنها مأمور گفتگو با علمای آن زمان شدند مانند آقایان منتظری، نوری، ربانی شیرازی و غیره.
[[page 140]]عده ای هم به سراغ سایر علما رفتند. در کنار اینها بسیاری از طلاب و فضلای شهرستانها با برگزاری جلساتی برای ایجاد هماهنگی بیشتر به فعالیت در شهرهای خود پرداختند و علمای آن شهرها را برای انجام یک حرکت وسیع و یکپارچه آماده کردند.
[[page 141]]