ملاقات رئیس ساواک با مراجع
با تداوم یافتن تحصن علما، پاکروان اعلام کرده بود که من از جانب اعلیحضرت مأموریت دارم که با علما ملاقات کرده و خواسته هایشان را به اطلاع شاه برسانم. مرحوم آیت الله آقای نجفی مرعشی نقل می کرد که از طرف مراجع در آن جلسه، آیت الله میلانی به عنوان سخنگو برگزیده شد. وقتی که پاکروان آمد همه مراجع حضور داشتند، رئیس ساواک گفت: من آمده ام ببینم تقاضا و خواسته شما چیست؟ مرحوم آقای میلانی فرمود:
[[page 143]]خواست ما حکومت مردم بر مردم است. ما می خواهیم مردم خودشان حاکم بر سرنوشتشان باشند و تحت حاکمیت یک نفر نباشند. در همین هنگام آقای خوانساری که در کنار من نشسته بود برگشت و آهسته به من گفت: ایشان چه می گوید: قرار نبود این مطالب مطرح شود و پاکروان که انتظار چنین حرفی را نداشت یکه خورد و گفت: آقایان، من چطور این خواسته شما را با شاه در میان بگذارم؟ اصلاً مگر تقاضای شما آزادی آقای خمینی نبود؟ آقای میلانی گفت: بله ولی آزادی بی قید و شرط امام خواسته دوم ماست، حرف اصلی ما دخالت مردم در حکومت، و دخیل بودن نظر آنها در اداره کشور است. شاید از تأثیر این حرف مرحوم آقای میلانی بود که حکومت بعد از مدت کوتاهی امام را به منزلی در قیطریه آورد تا مردم آزادانه با ایشان ملاقات کنند. چون رژیم پی برده بود تداوم بازداشت ایشان، دامنه خواسته های مردم را از آزادی امام، به رفتن شاه و تغییر حکومت گسترش می دهد. وقتی اعلام شد که به مردم اجازه ملاقات با امام در قیطریه داده شده است ما تصور کردیم که چون ایشان آزاد شده است ما می توانیم در روزهای آینده ایشان را ملاقات کنیم؛ ولی وقتی دو روز بعد به قیطریه رفتیم دیدیم با وجود ازدحام زیاد جمعیت، مأمورین نمی گذارند کسی به ملاقات امام برود.
[[page 144]]