دیدگاه علمای نجف درباره امام
از این منظر می شود علمای نجف را به سه دسته تقسیم کرد: یک گروه از علما که جزو مقدسین و متدینین بودند و با مسائل سیاسی کاری نداشتند، نه امام را تأیید می کردند و نه اظهار مخالفت می کردند. از سوی دیگر عده ای بودند که به امام و انقلاب علاقه داشتند و از نظام استبدادی شاه متنفر بودند طبعاً به امام نیز علاقه داشتند و با شدت و ضعف در کنار ایشان به فعالیتهای سیاسی و انقلابی مشغول بودند. بعضی از اینها دوستانی بودند که از قم رفته بودند و فعالیتشان بیش از دیگران بود. در مقابل اینها تعدادی از اطرافیان آیت الله خویی بشدت با امام مخالفت می کردند. اما اطرافیان سایر
[[page 169]]مراجع نجف مثل مرحوم آقای حکیم و مرحوم آقای شاهرودی ما نشنیدیم که اظهار مخالفت با امام بکنند اما شخص آقای خویی که در ابتدا رابطه خوبی با امام داشت بعداً به خاطر دسیسه دستهای پنهانی ارتباطش با امام قطع شد ولی با وصف حال اظهار مخالفت علنی هم از ایشان نسبت به امام مشاهده نشد.
[[page 170]]