کیفیت برخورد دولت ایران با معاودین
در ایران برخورد مأمورین غالباً خوب بود منتها دولت ایران برای جلوگیری از نفوذ جاسوسان عراقی افراد رانده شده را قبل از ورود به داخل ایران مورد بازجویی قرار می داد ولی رفتارشان با اینها بخصوص روحانیون و علما محترمانه بود و کار روحانیون را با سرعت بیشتری انجام می دادند و هر کجا که آنها می خواستند می فرستادند بویژه اگر آن عالم و روحانی برای شاه دعا می کرد، از احترام مخصوص برخوردار می شد. یکی از علمایی که همان جا برای شاه دعا کرد و همین عمل موجب شد که مأموران رژیم با عزت و احترام خاصی وی را به قم بیاورند و امکاناتی را در اختیارش قرار بدهند و به امامت جماعت در حرم حضرت معصومه (س) نیز منصوبش کنند مرحوم آیت الله فیروزآبادی صاحب عنایة الاصول: شرح بر کفایه بود. ایشان از علما و مجتهدین بزرگ حوزه نجف و در ردیف مراجع نجف بود ولی متأسفانه آن کارش باعث شد که ایشان موقعیتی در بین مردم پیدا نکند و منزوی شود. یکی دیگر از روحانیونی که معلوم نشد اجباراً یا به اختیار خودش برای شاه دعا کرد آقای شیخ بهلول بود که این کارش با آنهمه سابقه مبارزاتی که در زمان رضاخان داشت و بخصوص نقشی که در واقعه مسجد گوهرشاد به هنگام قیام مردم مشهد علیه کشف حجاب ایفا کرده بود مایه تعجب و حیرت انقلابیون شد. یادم می آید که در سال 56 ایشان را به سخنرانی در قم دعوت کرده بودند و با اینکه حرفهای انقلابی و خوبی می زد ولی عده ای از حضار به خاطر دعایش برای شاه اعتراض می کردند که چرا از ایشان برای سخنرانی دعوت شده است.
[[page 289]]