عدم انسجام انقلابیون و فعالیتهایشان

‏‏عدم انسجام انقلابیون و فعالیتهایشان‏

‏‏متأسفانه در آن سالها و اصلاً بعد از تبعید امام، انسجام انقلابیون و روحانیت از بین رفت‏‎ ‎

‏
‏‎[[page 323]]‎‏و فعالیت چشمگیر و منسجمی از آنها در سالهای بعد مشاهده نشد موقعی که امام هنوز‏‎ ‎‏در قم بود به دستور ایشان جمعی از مدرسین دور هم جمع شدند و با تشکیل جامعه‏‎ ‎‏مدرسین فعالیتهایی را در جهت پیشبرد نهضت سازماندهی کردند ولی همین جامعه هم‏‎ ‎‏با تبعید امام از هم گسیخته شد و تا شهادت مرحوم حاج آقا مصطفی اثر و نشان چندانی‏‎ ‎‏از آن نبود و اگر کسی می خواست کاری صورت بدهد که به همراهی آنان نیاز داشت‏‎ ‎‏می بایست به سراغ تک تک آنها می رفت و گفتگو می کرد. مراجع هم جز در موارد‏‎ ‎‏خاصی اقدام نمی کردند. به سراغ علمای دیگر حوزه که در حد مرجعیت بودند مانند‏‎ ‎‏حضرات آیات آمیرزا هاشم آملی، آشیخ مرتضی حائری و آقای سلطانی که می رفتیم هر‏‎ ‎‏کدام از آنها اقدام خویش را موکول به اقدام دیگری می کرد و یک تشکل منسجمی وجود‏‎ ‎‏نداشت که همه اینها بیایند و در کنار هم تبادل نظر بکنند و تصمیم واحدی بگیرند و‏‎ ‎‏دست به کار شوند. به دلیل این ضعف و عدم انسجام بود که رژیم هر اقدامی در جهت‏‎ ‎‏خلاف اسلام و مصالح کشور انجام می داد هیچ حرکت منسجمی از سوی حوزه در‏‎ ‎‏مخالفت با آن بروز نمی کرد. به عنوان مثال بعد از تأسیس حزب رستاخیز، حوزه علمیه‏‎ ‎‏قم عکس العمل مهمی نشان نداد و حتی دروس حوزه را هم به عنوان اعتراض تعطیل‏‎ ‎‏نکردند و همین طور به هنگام تغییر تاریخ هجری کشور به تاریخ 2500 ساله شاهنشاهی‏‎ ‎‏صدای اعتراض و مخالفت مهمی در حوزه بلند نشد جز یک بار اعتراض آیت الله ‏‎ ‎‏گلپایگانی در درس فقه خودشان.‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 324]]‎