واکنش حضرت امام در قبال این واقعه

‏‏واکنش حضرت امام در قبال این واقعه‏

‏‏کشتار بی سابقه مردم در روز 17 شهریور رعب و وحشت عجیبی را در بین مردم و‏‎ ‎‏روحانیت ایجاد کرد به طوری که تا دو ـ سه روز بعد از این واقعه هیچ حرکتی در تهران و‏‎ ‎‏قم از سوی انقلابیون بروز نکرد. مدرسین و علمای قم نیز با این تصور که اگر‏‎ ‎‏اقدامی بکنند با عکس العمل شدید رژیم مواجه خواهند شد، از صدور اعلامیه و‏‎ ‎‏محکوم کردن این جنایت بزرگ خودداری ورزیدند تا اینکه دو روز بعد از این فاجعه،‏‎ ‎

‏
‏‎[[page 441]]‎‏اطلاعیه‏‎[1]‎‏ بلند بالای حضرت امام به دست مردم رسید که با گرامیداشت روز‏‎ ‎‏17 شهریور، حرکت مردم را در آن روز ستود و از حماسه آفرینان آن روز بزرگ به خوبی‏‎ ‎‏تجلیل کرد و این عمل وحشیانه دستگاه منفور پهلوی را نشانه اضمحلال و فروپاشی‏‎ ‎‏رژیم دانست و از مردم خواست که ضمن بزرگداشت این روز فراموش ناشدنی با‏‎ ‎‏استقامت بیشتر در صحنه حضور یابند و برای چندمین بار تمام جنایات را مستقیماً به‏‎ ‎‏شاه نسبت داد و به ارتش توصیه نمود که در جنایات شاه سهیم نباشد. با انتشار اعلامیه‏‎ ‎‏امام خمینی (س) در ایران مردم و روحانیت روحیه تازه ای گرفتند و این بار برخلاف قیام‏‎ ‎‏15 خرداد که مردم به خاطر مقابلۀ خشونت بار رژیم، صحنه مبارزه را تا حدودی ترک‏‎ ‎‏نموده بودند به جهت آگاهی، رشد، انسجام و تشکلی که در طی مبارزه پیدا کرده بودند،‏‎ ‎‏دوباره به صحنه آمدند و موج اعتراضات و راهپیماییها از میدان شهدا (ژاله) و میدانها و‏‎ ‎‏محله های دیگر به سمت بهشت زهرا (س) و آرامگاه شهدای 17 شهریور و سایر‏‎ ‎‏شهدای انقلاب از سر گرفته شد. مراجع بزرگ قم و علما و روحانیت مهم شهرهای‏‎ ‎‏مختلف نیز با صدور اطلاعیه ای عمل ددمنشانه رژیم را محکوم کردند. حضرت امام‏‎ ‎‏دوباره با صدور اطلاعیه ای هفتم شهدای 17 شهریور را که روز پنجشنبه یازدهم شوال‏‎ ‎‏بود، عزای عمومی اعلام کردند و مردم را به ادامه قیام فرا خواندند.‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 442]]‎