مهاجرت امام به فرانسه
بعد از امتناع مقامات کویتی از پذیرفتن حضرت امام، ایشان به بغداد رفت. همراهان ایشان تصمیم امام را برای سفر به فرانسه به اطلاع مقامات عراقی رساندند و مقدمات سفر ایشان به پاریس فراهم شد و به این ترتیب حضرت امام راهی فرانسه شد. در مورد علت انتخاب فرانسه برای اقامت از سوی امام باید عرض کنم که شاید ویژگیهای منحصر به فرد فرانسه در بین سایر کشورهای اروپایی یکی از علل این انتخاب بود. فرانسه از دویست سال پیش و از هنگام وقوع انقلاب کبیر فرانسه به این طرف به عنوان مهد آزادی و تمدن در میان ملل دنیا شناخته شده است.
کشور فرانسه برخلاف بعضی از کشورهای قدرتمند اروپایی برای ملت ما به جای چهره استعماری و استعمارگرایانه وجهه ای فرهنگی و هنری و علمی داشته است زیرا فرانسه بیشتر محل تبادل اطلاعات علمی و فرهنگی بوده تا مبادلات اقتصادی و نظامی. از همین روست که اولین تحصیلکرده های اروپایی ما دانش آموختگان دانشگاههای فرانسه بوده اند و زبان فرانسوی اولین زبان خارجی بود که به طور رسمی در دانشگاهها و دبیرستانهای ایران تدریس می شد؛ بنابراین از دیرباز یک ارتباط و تبادل فرهنگی و علمی نزدیک بین ایرانیان و فرانسوی ها وجود داشته است. گذشته از این در آن مقطع جمع زیادی از افراد تحصیلکرده و انقلابی طرفدار حضرت امام نیز در فرانسه اقامت داشتند که با حضور امام در فرانسه بسیار بهتر و فعالتر می توانستند در خدمت ایشان به مبارزه بپردازند که از میان آنها می توان به آقای بنی صدر، قطب زاده و جناب آقای دکتر حبیبی اشاره کرد. این بود که فرانسه بهترین موقعیت را داشت و برای امام مناسب تر بود چون فرانسه از کشورهایی است که مرکز خبرگزاریها و خبرنگاران و مبادله اطلاعات و اخبار است و با حضور امام در فرانسه و با امکانات رسانه ای گسترده ای که در اختیار ایشان قرار می گرفت حضرت امام به بهترین نحو می توانست پیامش را به مردم ایران و سایر جهانیان برساند.
[[page 450]]