چگونگی تشکیل شورای انقلاب

‏‏چگونگی تشکیل شورای انقلاب‏

‏‏در ماههای پایانی سال 57 که انقلاب به اوج خودش رسیده بود و دامنه اعتصابها همه‏‎ ‎‏بخشهای مهم کشور مانند نفت و کشاورزی و کارخانه ها و بازار را در برگرفته بود و بیم آن‏‎ ‎‏می رفت که ضرر ادامه این اعتصابها کم کم متوجه خود مردم شود و آنها را از جهت‏‎ ‎‏معیشتی و تغذیه و بویژه سوخت در فصل زمستان که در پیش بود دچار مشکل سازد‏‎ ‎‏خصوصاً که دستگاه پهلوی دیگر نقشی در اداره جامعه نداشت و سران انقلاب این نکته‏‎ ‎‏را دریافته بودند که رژیم رفتنی است و آنها باید بتدریج پا را از مرحله حرف و شعار فراتر‏‎ ‎‏بگذارند و وارد صحنه عمل و اداره مردم و جامعه بشوند؛ به همین جهت حضرت امام‏‎ ‎‏اولین گام را که همان تشکیل شورای انقلاب بود برداشت، امام در سفری که آقای نوری‏‎ ‎‏همدانی برای دیدار با ایشان به پاریس کرده بود، یادداشتی را خطاب به شهید مطهری‏‎ ‎‏مرقوم می دارد و به آقای نوری می سپارد که هنگام مراجعت به آقای مطهری بدهد.‏‎ ‎‏حضرت امام در این یادداشت که اصل آن هنوز نزد آقای نوری نگهداری می شود‏‎[1]‎‏ با ذکر‏‎ ‎‏اسامی چند نفر از شخصیتهای برجسته و انقلابی که ظاهراً اسامی مرحوم آقای طالقانی،‏‎ ‎‏آقای منتظری، شهید بهشتی، آقای هاشمی رفسنجانی و مهندس بازرگان جزو آنها بود‏‎ ‎‏می خواهد که با صلاحدید این افراد عده دیگری را نیز به این جمع بیفزایند و شورای‏‎ ‎‏انقلاب را برای رسیدگی به امور مردم و کشور تشکیل دهند و با حضرت امام به طور‏‎ ‎‏مستقیم در ارتباط باشند و ایشان را در جریان نتیجه کارها و همچنین اخبار داخل ایران‏‎ ‎‏قرار بدهند.‏‎[2]‎

‏
‏‎[[page 473]]‎‏    ‏‏اعلام تشکیل شورای انقلاب شور و شوق خاصی را در بین مردم به وجود آورد و این‏‎ ‎‏احساس به آنها دست داد که واقعاً انقلاب پیروز شده و یک دولت اسلامی زمام امور را‏‎ ‎‏به دست گرفته است. یکی از کارهای مهم شورای انقلاب در بدو تأسیس، نظارت بر‏‎ ‎‏اعتصاب کارگران شرکت نفت بود که با تشکیل هیأت سه نفره مرکب از آقایان هاشمی‏‎ ‎‏رفسنجانی، مهندس بازرگان و اصغر صباغیان صورت گرفت. این هیأت موظف بود که‏‎ ‎‏ضمن نظارت بر حسن اجرای اعتصاب و عدم صدور نفت به خارج، از کارگران شرکت‏‎ ‎‏نفت بخواهد که به اندازه مصرف داخلی نفت تولید کنند.‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 474]]‎