تماس با ارتش قبل از پیروزی انقلاب
بعد از انتخاب مهندس بازرگان به عنوان نخست وزیر، ایشان در کنار رایزنیها و مذاکراتش با بعضی از افراد برای تعیین کابینه، یک کار مهم و حساسی را نیز به طور مخفیانه به همراه دوستانش و بعضی از اعضای شورای انقلاب مثل شهید بهشتی و آیت الله موسوی اردبیلی آغاز کرد و آن کار انجام یک سری مذاکرات و گفتگو با بعضی از سران نسبتاً معتدل و معقول ارتش بود. ارتشبد فردوست و سپهبد قره باغی که نفوذ زیادی در ارتش داشتند از جمله طرفهای مذاکرات انقلابیون بودند. هدف عمده این نشستها، بازداشتن ارتش از مقابله و رو در رویی مستقیم با مردم بود که در جای خودش مؤثر افتاد و باعث شد که ارتش در روز بیست و یکم بهمن با عقب نشینی به پادگانها از حمله به مردم خودداری کند.
حضرت امام چون بدنه ارتش را جزء این ملت می دانست برخلاف گروههای چپی و
[[page 507]]مارکسیستی که شعار انحلال را سر می دادند تنها می خواست بعضی از سران خودفروخته ارتش را تصفیه کند و به جای آنها از نیروهای متعهد ارتش که کم هم نبودند برای سازماندهی مجدد ارتش استفاده کند که بعضی از این نیروها قبل از پیروزی انقلاب توسط همان هیأت مذاکره کننده با ارتش شناسایی و در نظر گرفته شده بودند. یکی از این افراد شهید قرنی بود و یکی دیگر هم تیمسار رحیمی بود که قبلاً از ارتش اخراج شده بود و بعد از پیروزی انقلاب از سوی امام به عنوان رئیس کل شهربانی کشور انتخاب شد.
[[page 508]]