خود را در محضر حق رسوا مکن
و اگر چون نویسندۀ محجوب از هر کمال و معرفت و پابستِ علایق دنیا و حب نفس و سرگرم شهوت و غضبْ خود را از این مقامات عاری دیدی، خود را در محضر حقّ و ملائکۀ مقربین رسوا مکن و به نقص و عجز خود اعتراف کن و از قصور و احتجاب خود در انفعال باش و با انکسار قلب و انفعال و خجلت وارد شو و اذکار را از لسان اولیا بگو که خود لایق آن نیستی، زیرا که تا پشت پا بر خود و هر دو جهان نزنی، در این اقوال صادق نباشی.
* * *
[[page 20]]