اگر مثل نویسنده روسیاه باشد

‏‏اگر مثل نویسنده روسیاه باشد‏

‏‏اکنون به خواب غفلت فرو رفته و سکر طبیعت و مستی هوای و هوس ما را گرفته و تمام‏‎ ‎‏زشتیها و اخلاق و اعمال و اطوار فاسده را در نظر ما خوب و زیبا جلوه می دهد. یک وقت‏‎ ‎‏هم که از خواب بیدار شویم و از این مستی و سرگرمی به خود آییم، کار از دست رفته و‏‎ ‎‏در زمرۀ منافقان و دورو و دو زبانان محشور شده با دو زبان از آتش یا دو صورت مشوّة‏‎ ‎‏زشت محشور شویم؛ و هر چه فریاد کنیم: ‏‏رَبِّ ارْجِعُونِ ‏‎[1]‎‏، کَلاّ جواب آید.‏

‏
‏‎[[page 25]]‎‏    ‏‏و این دورویی چنان است که من و تو در تمام مدت عمر اظهار کلمۀ توحید و دعوی‏‎ ‎‏اسلام و ایمان، بلکه محبت و محبوبیت، می کنیم؛ هر کدام هر قدر اشتها داریم دعوی‏‎ ‎‏می کنیم: اگر از عامه خلق و عوام هستیم، دعوی اسلام و ایمان یا زهد و خلوص کنیم و‏‎ ‎‏اگر از اهل علم و فقاهت هستیم دعوی کمال اخلاص و ولایت و خلافت رسول کنیم، و‏‎ ‎‏متشبث می شویم بقول منقول از رسول اکرم، صلّی الله علیه و آله: اللهمَّ ارْحَمْ خُلَفَائِی‏‎[2]‎‎ ‎‏و قول صاحب الامر، روحی له الفداء: إِنَّهُمْ حُجَّتِی‏‎[3]‎‏، و سایر اقوال منقوله از ائمۀ هدی،‏‎ ‎‏سلام الله علیهم، در شأن علما و فقها. و اگر از اهل علوم عقلیه هستیم، دعوی ایمان‏‎ ‎‏حقیقی برهانی و خود را صاحب علم الیقین و عین الیقین و حق الیقین دانیم و دیگر مردم‏‎ ‎‏را ناقص العلم و الایمان شماریم، و آیات قرآنی و احادیث شریفه را در شأن خود‏‎ ‎‏فروخوانیم. و اگر از اهل عرفان و تصوفیم، دعوی معارف و جذبه و محبت و فناء فی الله و‏‎ ‎‏بقاء بالله و ولایت امر، و هر چه از این مقوله الفاظ جالب در نظر آید می نماییم. و‏‎ ‎‏همین طور هر طایفه ای از ما به زبان قال و ظهور حالْ دعوی مرتبه ای از برای خود کند و‏‎ ‎‏نمایش حقیقتی از حقایق رایجه را دهد. پس، اگر این ظاهر با باطن موافق شد و این علن با‏‎ ‎‏سرّ مطابق افتاد و در این دعوی صادق و مصدَّق بود، هَنیئاً له و لِأرْبابِ النَعیم نَعیمهم‏‎[4]‎‏.‏‎ ‎‏و الا اگر مثل نویسنده رو سیاه زشت مشوه الخلقه باشد، بداند که از زمرۀ منافقان و در‏‎ ‎‏سلک دو رویان و دو زبانان است؛ و به علاج خود قیام کند و تا فرصت از دست نرفته‏‎ ‎‏برای حال بدبختی خود و روز ذلت و ظلمت خود فکری نماید.‏‎[5]‎

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 26]]‎