بر حال خویش تأسف می خورم

‏‏بر حال خویش تأسف می خورم‏

‏‏اینجانب هر وقت با یکی از این چهره ها روبه رو می شوم و عشق او را به شهادت در بیان و‏‎ ‎‏چهرۀ نورانی اش مشاهده می کنم احساس شرمساری و حقارت می کنم. و هر وقت در‏‎ ‎‏تلویزیون، مجالس و محافل این عزیزان که خود را برای حمله به دشمن خدا مهیا‏‎ ‎‏می کنند، و مناجات و راز و نیازهای این عاشقان خدا و فانیان راه حق را در آستانۀ هجوم‏‎ ‎‏به دشمن می نگرم که با مرگ دست به گریبان هستند و از شوق و عشق در پوست‏‎ ‎‏نمی گنجند، خود را ملامت می کنم و بر حال خویش تأسف می خورم....مجالس حال و‏‎ ‎‏دعای اینان شب عاشوراهای اصحاب سیدالشهدا را در دل زنده می کند.‏‎[1]‎

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 121]]‎