از فهم بعضی افراد تعجب می کنم

‏‏از فهم بعضی افراد تعجب می کنم‏

‏‏من گاهی وقتها از فهم بعضی اشخاص تعجب می کنم که می گویند خوب حالا آمده، حالا‏‎ ‎‏آمده عذر خواسته دیگر! خوب، حالا بپذیرید! این آمده گفته است که من اشتباه کردم،‏‎ ‎‏خوب بپذیرید دیگر از او! چی بپذیریم؟ مگر خدا می پذیرد از او این عذر را؟ خدا حق‏‎ ‎‏ناس را نمی گذرد؛ خود ناس باید بگذرند. خود مردم باید بگذرند تا خدا بگذرد. مگر‏‎ ‎‏خدا می گذرد از حق الناس؟ بیایید حالا مصالحه بکنید! بیایید حالا خوب، عفو بکنید!‏‎ ‎‏نمی دانم چه! یک آقای ریش سفیدی یک کاغذ مفصلی نوشته بود ـ البته خودش آدم‏‎ ‎‏دانشمندی است لکن ادراکش، یک خرده عقلش ناقص است! ـ به من نوشته بود که‏‎ ‎‏پیغمبر اکرم در فلان جا فلان آدم را بخشید، در فلان جا فلان کافر را بخشید، در فلان جا‏‎ ‎‏فلان کس را بخشید. تاریخ برای من نوشته بود! مثل اینکه من حق دارم که ببخشم ایشان‏‎ ‎‏را! به من چه ربط دارد؟ بچه های آن پیرزن را کشته، من ببخشم؟! چطور من ببخشم‏‎ ‎‏کشته هایی که از این ملت، جوانهایی که از این ملت به باد رفته؟!‏‎[1]‎

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 208]]‎