نامه [به آقای سید احمد خمینی (ارسال عیدی برای اعضای خانواده)]
زمان: 4 فروردین 1351 / 8 صفر 1392
بسمه تعالی
احمد عزیزم
ان شاءاللّه با سلامت و سعادت قرین باشید. ماها بحمداللّه تعالی سلامت هستیم. امید است به دعای آقایان گرفتاریها رفع شود. برای عیدی بچه ها خانم هر یک ده دینار گرفته اند و حالا می گویند بنویسم به شما، به هر یک دویست تومان آنجا بدهید به جای این ده دینار. شما به هر یک از دخترها و به محترمه خانواده خودتان نفری دویست تومان یا از آقای عمو یا از آقای لواسانی[1] بگیرید و بدهید. ان شاءاللّه همگی سلامت باشید و باشند. حضور محترم حضرت آقای عمو[2] سلام برسانید. از تنهایی ایشان نگران هستم؛ ان شاءاللّه تعالی سلامت باشند. والسلام.
پدرت
یکصد تومان هم از طرف خانم به خازنجون[3] بدهید.
[1]. حضرت آیت اللّه حاج سید محمدصادق لواسانی.
[2]. حضرت آیت اللّه پسندیده را امام در حکم پدر خود می دانستند و بارها به من فرموده بودند که اگر ایشان نبود من نمی توانستم درس بخوانم و شدیداً به ایشان احترام می گذاشتند؛ به حدی که وقتی امام از پاریس آمدند آقای پسندیده در هواپیما امام را ملاقات کردند؛ وقتی خواستند از هواپیما پیاده شوند امام گفتند من جلوتر از آقای پسندیده نمی روم. اوضاع به هم خورد، من پیشنهاد کردم که من با آقای عمو می روم در سالن فرودگاه بعد برمی گردم با جنابعالی می روم که مورد قبول واقع شد.
[3]. خازنجون یعنی خانم خازن الملوک مادر خانم حضرت امام که بچه ها به ایشان «خازنجون» می گفتند و به این نام هم ایشان را صدا می کردند.