دو سوگسرود برای یادگار امام(س)
غلامحسین عمرانی
بهار در سوگ (1)
بهار از خم کوچه، عبور کردی و رفتی
و مثل سَروِ خرامان، ظهور کردی و رفتی
پرنده ها همه غمگین، ستاره ها همه گریان
چه غمگنانه از اینجا، عبور کردی و رفتی
به یادگار چه خواندی؟ که در بهار نماندی!
و یاد پنجره ها را مرور کردی و رفتی
بر آسمان مقرنس شهاب گونه گذشتی
شباب در ننوشتی، ظهور کردی و رفتی
اگر چه دیر نماندی! درختِ یاد نشاندی
به ذهن تُردِ درختان خطور کردی و رفتی
صدای سبز تو جاری ست در ضمیرِ گیاهان
تورقی به نظر چون حضور کردی و رفتی
[[page 302]]