بخش چهارم دوران مبارزه و قیام

مهاجرت به پاریس

کد : 151966 | تاریخ : 02/03/1395

مهاجرت به پاریس

‏ ‏

‏سلام و تحیت بر برادران غیور ایرانی که برای رهایی از حکومت‏‎ ‎‏طاغوت و خاتمه دادن به چپاول غارتگران بین المللی و نفتخواران‏‎ ‎‏به پاخاسته اند. درود بر مسلمانان بیداری که از حمله های پی درپی‏‎ ‎‏دژخیمان شاه، هراس به خود راه نداده و راه اسلام و شهدای مجاهد‏‎ ‎‏حق را در پیش گرفته و اساس ستمگران را متزلزل نموده و با‏‎ ‎‏تظاهرات مردانۀ خود پشت استعمارگران مفتخوار را به لرزه‏‎ ‎‏درآورده اند.‏

‏     اکنون که من ـ به ناچار ـ باید ترک جوار مولا امیرالمؤمنین ـ علیه‏‎ ‎‏السلام ـ را نمایم و در کشورهای اسلامی، دست خود را برای خدمت‏‎ ‎‏به شما ملت محروم ـ که مورد هجوم همه جانبۀ اجانب و وابستگان به‏‎ ‎‏آنان هستید ـ باز نمی بینم و از ورود به کویت با داشتن اجازه ممانعت‏‎ ‎‏نمودند، به سوی فرانسه پرواز می کنم. پیش من مکان معینی مطرح‏‎ ‎‏نیست؛ عمل به تکلیف الهی مطرح است، مصالح عالیۀ اسلام و‏‎ ‎‏مسلمین مطرح است. ما و شما امروز که نهضت اسلامی به مرتبۀ‏‎ ‎‏بسیار حساس رسیده است مسئول هستیم؛ اسلام از ما انتظار دارد.‏‎ ‎‏چشم جهانیان امروز به سوی شما ملت غیور دوخته شده. دولتهای‏‎ ‎‏استفاده طلب به مطالعۀ روحیه و مقدار پشتکار ملت ما پرداخته اند.‏‎ ‎‏شما مردان و زنان تاریخ باید پایداری در راه کوبیدن ستمکاران و دفاع‏‎ ‎‏از حق را به جهانیان و نسلهای آینده ثابت کنید.‏

‏     من در حال گرفتاریها و اشتغالات اخیر، اخبار ایران و قیامهای‏‎ ‎‏پی درپی نقاط مختلفه را مثل کرمانشاه و بعض مناطق کردستان و‏‎ ‎‏قتلهایی که به دست دژخیمان شاه واقع شده می شنیدم، و هم متأثر و‏‎ ‎‏متأسف بوده و هستم و هم امیدوار و سربلند؛ امیدوار به شجاعت‏‎ ‎


‎[[page 494]]‎‏ملت بزرگ، و سربلند از فداکاری آنان در راه اسلام و مستضعفین.‏‎ ‎‏سربلند باد ملتی که با فداکاری خود قدم در راه پیروزی حق برداشت و‏‎ ‎‏سدهای مانع از آن را یکی پس از دیگری شکست! پیروز باد رادمردانی‏‎ ‎‏که با خون خود عزت برباد رفته را باز گرفت و عظمت پایمال شده به‏‎ ‎‏دست سلاطین ستمگر را باز یافت! من وقتی مطالعۀ روحیۀ مردان و‏‎ ‎‏زنانِ جوانْ از دست داده را می کنم که شجاعانه در مقابل مصایب‏‎ ‎‏ایستادگی کرده و می کنند، برای خود احساس شرمندگی می کنم. من‏‎ ‎‏می بایست با مصیبتهای شما قدم به قدم همراه و آنچه شما دیده اید دیده‏‎ ‎‏باشم؛ مع الأسف نتوانستم در بین شما باشم و آنچه شما لمس کردید‏‎ ‎‏بکنم لکن از این راه دور، چشمم به شما روشن و قلبم برای امت اسلامی‏‎ ‎‏می تپد. از خداوند تعالی عظمت اسلام و مسلمین و کوتاه شدن دست‏‎ ‎‏اجانب و وابستگان آنان را مسئلت می نمایم.(797)‏

14 / 7 / 57

*  *  *

 

[[page 495]]

انتهای پیام /*