تبلیغ جدایی دین از سیاست
در عرض پنجاه سال، که روحانیین را عقب زده بودند و هر چه هم جدّیت می کردند نمی توانستند که کاری انجام بدهند ـ از باب اینکه مردم را از روحانیون کنار زده بودند ـ در عرض پنجاه سال، همۀ
[[page 287]]حیثیت شما را به باد فنا دادند و اسلام را به آنجا رساندند که برای اینکه اسلام پیروز شده است، بر ایران، گریه کردند و حرف زدند و در شعرهایشان فحش دادند و همۀ الواطیها را کردند. همۀ داراییهای شما را به چپاول برده اند؛ برای اینکه یک کسی نبود بگوید چرا؟
این روشنفکرهایی که الآن دارند می گویند و مع الأسف، بینشان بعضی متدیّنین هم هست که بازی خورده اند و غربزده اند می گویند که روحانیون باید بروند سراغ کار خودشان و ملت را بگذارند، سیاست را بگذارند برای ما. شما سیاست را پنجاه سال داشتید و هیچ غلطی نکردید. شما کجا یک کار مثبتی توانستید انجام بدهید؟! هر کدامتان که ملّی بودید یا ـ فرض کنید ـ متدیّن بودید، تا صدایتان درمی آمد، توی سرتان می زدند.(518)
25 / 8 / 59
* * *
یک نقشۀ دیگری که قبلاً هم کشیده بودند و در عرض همین هم بود و توسعه اش دادند ـ که ما همۀ اهل علم، الاّ البته یک نادری، باورشان آمده بود که باید این جور باشد ـ و او اینکه معممین را از سیاست جدا کنند؛ مجالسی که تشکیل می شود و اهل علم در آنجا می خواهد صحبت بکند، نباید راجع به سیاست صحبت کند. آنقدر راجع به این معنا که «آخوند را به سیاست چه؟» ترویج کرده بودند که علما هم بسیاری از آنها باور کرده بودند و اگر یک کلمه ای گفته می شد، می گفت: این سیاست است، به ما ربطی ندارد.(519)
18 / 6 / 60
* * *
[[page 288]]