ایستادگی در برابر ظلم و ظالم و تلاش برای محو آن، از ویژگیهای مهم فرهنگ اسلامی است که در حماسه عاشورا و قیام امام حسین - علیه السلام - به زیباترین شکل متجلی شد. حماسه عاشورا را می توان رویارویی انسان با شیطان تفسیر کرد؛ انسانهایی که اعمال آنها برگرفته از قدرت ایمانشان به خدای بی همتا بود و شهادت و اسارت در راه او جز حلاوت، زیبایی و جلوه های شورانگیز عشق و عرفان چیز دیگری به همراه نداشت.
اصحاب عاشورا هدف خویش را دفاع از ارزشها و آرمانهای اسلامی قرار دادند و تحمل سختیها و رنجها را برای پیوستن به محبوب به جان خریدند.
زینب - سلام الله علیها – یکی از قهرمانان این حماسه بود که هنرمندانه قافله سالاری کاروان بازماندگان عاشورا را بر عهده گرفت تا ارزشهای متعالی آن را به تصویر کشد.
این بانوی شکیبا همچون کوهی استوار، برادر را برای رفتن به میدان شهادت بدرقه می کند و با صبر و بردباری انگیزه قیام سالار شهیدان را که همان احیای اهداف جد بزرگوارش می باشد،بیان می کند تا ننگ رسوایی کشتن فرزند پیامبر - صلی الله علیه و آله - را به رخ تماشاچیان بکشد و قیام حسینی راهگشای همه مظلومان تاریخ شود. کوس رسوایی آنان که مستانه سرود پیروزی می خواندند، به صدا درآید و تاریخ نظاره گر پیروزی خون بر شمشیر باشد.
قهرمان کربلا مصیبتهای جانکاه و مناظر دلخراش ناشی از شکنجه های روحی و جسمی اسرا را در طول سفر تحمل می کند و در مجلس ابن زیاد، که شاد و مغرور، پیروزی ذلت بار خود را به رخ دخت فاطمه - سلام الله علیها – می کشد و می فرماید: "ما رایت الا جمیلا. . . " (الفتوح، ج 3؛ ص 142)
امام خمینی (س) می فرماید: زینب - سلام الله علیها - در دنباله آن مصیبت بزرگی که "تصغر عنده المصائب" ایستاد و در مقابل کفر و هرجا موقع شد، مطلب را بیان کرد، (صحیفه امام؛ ج 17، ص 56)
بانوی قهرمان عاشورا در کربلا معراج به سوی محبوب را طلب می کند و با شجاعت، شکیبایی در مصایب، استقامت در راه حق، اخلاص، ایثار، مناعت، ایمان، یاد خدا، تسلیم، توحید و همه فضایل انسانی درس زیبایی شناسی به همه رهروان راستینش می دهد.
اینک منم دختری اشک ریزان بر قامت پدری که گناهش خدمت شرافتمندانه به زائران مزار رهبری بوده است که عابدانه زیست، خالصانه برای خدا قیام کرد و در پیام جاویدش منشور دفاع از ارزشهای والای انسانی و پرهیز از خودکامگی و رذالت را ترسیم نمود.
بابای خوبم، نامم را زینب گذاشتی تا زینب وار رسوا گر دژخیمان و شیطان صفتانی باشم که تیر کین آنها آرامگاه مردی را نشانه گرفته است که خارچشم ظالمان و سلطه گران بود. لکن آنها بدانند هرگز این تیرها به هدف اصابت نمی کند زیرا اگر جسم امام از میان ما رفته است امّا روح امام زنده است؛ روح امام زنده است، راه امام زنده است، نفَس امام در جامعه ما زنده است.