مستحبات منیٰ
بدانکه برای حاجی مستحب است که روز یازدهم و دوازدهم و سیزدهم را در منیٰ بماند،و حتی به جهت طواف مستحب از منیٰ بیرون نرود،و تکبیر گفتن در منیٰ بعد از پانزده نماز و در غیر منیٰ بعد از ده نماز که اول آنها نماز ظهر روز عید است مستحب میباشد و بعضی آن را واجب دانستهاند و بهتر در کیفیت تکبیر آن است که بگوید:
«أَللّٰهُ أَکْبَرُ،أَللّٰهُ أَکْبَرُ،لَاإِلٰهَ إِلَّا أَللّٰهُ،وَاللّٰهُ أَکْبَرُ،أَللّٰهُ أَکْبَرُ،وللّٰهِ الْحَمْدُ،أَللّٰهُ أَکْبَرُ عَلَی مَا هَدَانَا،أَللّٰهُ أَکْبَرُ عَلَی مَا رَزَقَنَا مِنْ بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ،وَالْحَمْدُ للّٰهِ عَلَی مَا أَبْلَانَا».
و مستحب است مادامی که در منیٰ اقامت دارد نمازهای واجب و مستحب را در مسجد خیف بهجا آورد،و در حدیث است که صد رکعت نماز در مسجد خیف با عبادت هفتاد سال برابر است،و هر کس در آنجا صد مرتبه «سُبْحَانَ اللّٰهِ» بگوید ثواب آن برابر ثواب بنده آزاد کردن است،و هر کس در آنجا صد مرتبه «لَا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ» بگوید ثواب آن برابر است با ثواب کسی که احیای نفس کرده باشد،و هر کس در آنجا صد مرتبه «أَلْحَمْدُ للّٰهِ» بگوید ثواب آن برابر است با ثواب خراج عراقین که در راه خدا تصدق نماید.
[[page 417]]