احکام سربریدن و شکار کردن حیوانات
مسأله 2592- اگر حیوان حلال گوشت را به دستوری که بعداً گفته می‌شود سر ببرند؛ وحشی باشد یا اهلی،بعد از جان دادن،گوشت آن حلال و بدن آن پاک است،ولی حیوانی که انسان با آن وطی و نزدیکی کرده و حیوانی که نجاست‌خوار شده،اگر به دستوری که در شرع معیّن نموده‌اند آن را استبراء نکرده باشند،بعد از سر بریدن گوشت آن حلال نیست.
مسأله 2593- حیوان حلال گوشت وحشی مانند آهو و کبک و بز کوهی و حیوان حلال گوشتی که اهلی بوده و بعداً وحشی شده مثل گاو و شتر اهلی که فرار کرده و وحشی شده است،اگر به دستوری که بعداً گفته می‌شود آنها را شکار کنند پاک و حلال است،ولی حیوان حلال گوشت اهلی مانند گوسفند و مرغ خانگی و حیوان حلال گوشت وحشی که به واسطۀ تربیت کردن اهلی شده است،با شکار کردن پاک و حلال نمی‌شود.
مسأله 2594- حیوان حلال گوشت وحشی در صورتی با شکار کردن پاک و حلال می‌شود که بتواند فرار کند یا پرواز نماید بنابراین بچۀ آهو که نمی‌تواند فرار کند و بچۀ
[[page 525]]کبک که نمی‌تواند پرواز نماید،با شکار کردن پاک و حلال نمی‌شود و اگر آهو و بچه‌اش را که نمی‌تواند فرار کند،با یک تیر شکار نمایند آهو حلال و بچه‌اش حرام است.
مسأله 2595- حیوان حلال گوشتی که مانند ماهی خون جهنده ندارد،اگر به خودی خود بمیرد پاک است،ولی گوشت آن را نمی‌شود خورد.
مسأله 2596- حیوان حرام گوشتی که خون جهنده ندارد،مانند مار،با سر بریدن حلال نمی‌شود،ولی مردۀ آن پاک است.
مسأله 2597- سگ و خوک به واسطۀ سر بریدن و شکار کردن پاک نمی‌شوند و خوردن گوشت آنها هم حرام است.و حیوان حرام گوشتی را که درنده و گوشت‌خوار است مانند گرگ و پلنگ اگر به دستوری که گفته می‌شود سر ببرند،یا با تیر و مانند آن شکار کنند پاک است،ولی گوشت آن حلال نمی‌شود،و اگر با سگ شکاری آن را شکار کنند،پاک شدن بدنش هم اشکال دارد.
مسأله 2598- فیل و خرس و بوزینه و موش و حیواناتی که مانند مار و سوسمار در داخل زمین زندگی می‌کنند،اگر خون جهنده داشته باشند و به خودی خود بمیرند نجسند،بلکه اگر سر آنها را هم ببرند،یا آنها را شکار نمایند،پاک شدن بدنشان اشکال دارد.
مسأله 2599- اگر از شکم حیوان زنده بچۀ مرده‌ای بیرون آید یا آن را بیرون آورند، خوردن گوشت آن حرام است.
[[page 526]]