شرایط معاملۀ سَلَف
مسأله 2120- معاملۀ سلف شش شرط دارد:
اول: خصوصیاتی را که قیمت جنس به واسطۀ آنها فرق میکند معیّن نماید.ولی
[[page 422]]دقت زیاد هم لازم نیست،همین قدر که مردم بگویند خصوصیات آن معلوم شده کافی است،پس معاملۀ سلف در نان و گوشت و پوست حیوان و مانند اینها که نمیشود خصوصیاتشان را کاملاً معیّن کرد باطل است.
دوم: پیش از آن که خریدار و فروشنده از هم جدا شوند،خریدار تمام قیمت را به فروشنده بدهد،یا به مقدار پول آن از فروشنده طلبکار باشد و طلب خود را بابت قیمت جنس حساب کند و او قبول نماید و چنانچه مقداری از قیمت آن را بدهد، اگر چه معامله به آن مقدار صحیح است ولی فروشنده میتواند معاملۀ همان مقدار را به هم بزند.
سوم: مدت را کاملاً معیّن کنند،و اگر مثلاً بگوید تا اول خرمن جنس را تحویل میدهم چون مدت کاملاً معلوم نشده معامله باطل است.
چهارم: وقتی را برای تحویل جنس معیّن کنند که در آن وقت،جنس به قدری کمیاب نباشد که فروشنده نتواند آن را تحویل دهد.
پنجم: جای تحویل جنس را معیّن نمایند ،ولی اگر از حرفهای آنان جای آن معلوم باشد لازم نیست اسم آنجا را ببرند.
ششم: وزن یا پیمانۀ آن را معیّن کنند و جنسی را هم که معمولاً با دیدن،معامله میکنند اگر سلف بفروشند اشکال ندارد،ولی باید مثل بعضی از اقسام گردو و تخم مرغ تفاوت افراد آن به قدری کم باشد که مردم به آن اهمیت ندهند.
[[page 423]]