[شرایط خرید و فروش]
مسأله 1- در خرید و فروش معتبر است ایجاب و قبول،لکن لازم نیست به صیغۀ عربی باشد،مثلاً اگر فروشنده به فارسی بگوید:این مال را در عوض این پول فروختم، و مشتری بگوید:قبول کردم،معامله صحیح است،ولی خریدار و فروشنده باید قصد انشاء داشته باشند؛یعنی به گفتن ایجاب و قبول مقصودشان خرید و فروش باشد.
مسأله 2- جایز است مقدم داشتن قبول بر ایجاب،لکن اگر خریدار به فروشنده بگوید بفروش فلان چیز را به فلان مبلغ و فروشنده بگوید فروختم،باید اعاده کند مشتری قبول را،بنابر احتیاط واجب.
مسأله 3- خرید و فروش به عنوان معاطات صحیح است بنابر اقوا،و فرقی نیست میان معاملات پرقیمت و کم‌قیمت،پس اگر در موقع معامله صیغه نخوانند،ولی فروشنده در مقابل مالی که از خریدار می‌گیرد مال خود را ملک او کند و او بگیرد معامله صحیح است و هر دو مالک می‌شوند.
مسأله 4- معتبر است در معاطات شرایطی که در بیع به صیغه معتبر است،پس با فقدان شروط ثمن و مثمن،و خریدار و فروشنده معامله باطل است،کما این که اقوا ثبوت جمیع خیارات است در آن.و کما این که معامله با صیغه لازم است معاطات هم لازم است بنابر اقوا،لکن سزاوار نیست ترک احتیاط در الزام نکردن طرف معامله بر برگرداندن جنس و گرفتن پول و به عکس،و اگر طرف فسخ کرد او فسخ کند.
[[page 220]]