احکام جنابت
مسأله 1- به دو چیز انسان جنب می‌شود:اول:جماع.دوم:بیرون آمدن منی؛چه در خواب باشد یا بیداری،کم باشد یا زیاد.
مسأله 2- اگر رطوبتی از انسان خارج شود و نداند منی است یا بول یا غیر اینها، چنانچه بعد از بیرون آمدن آن،بدن سست شده و با شهوت و جستن بیرون آمده،آن رطوبت حکم منی دارد،و اگر هیچ‌یک از این سه نشانه یا بعضی از اینها را نداشته باشد حکم منی ندارد.ولی در مریض و زن لازم نیست همۀ این سه نشانه باشد،بلکه اگر فقط با شهوت بیرون آید حکم منی دارد،و بهتر آن است که در این وقت اگر قبلاً وضو نداشته هم غسل کند و هم وضو بگیرد،مخصوصاً برای زن‌ها.
مسأله 3- انسان جنب می‌شود به داخل کردن حشفۀ خود را در قبل یا دبر دیگری، و اگر حشفۀ او بریده شده است جنابت حاصل می‌شود به دخول مقداری از آلت، اگرچه کمتر از حشفه باشد؛همان‌قدر که دخول صدق کند جنب می‌شود.
مسأله 4- اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود اوست و برای آن غسل نکرده،باید غسل کند و نمازهایی که یقین دارد بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا
[[page 23]]کند،ولی نمازهایی که احتمال می‌دهد بعد از بیرون آمدن آن منی خوانده،لازم نیست قضا نماید.
مسأله 5- اگر در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود اوست،ولی نداند که از جنابت سابق است که برای او غسل کرده بود و یا جنابت دیگر است که غسل نکرده، غسل کردن برای او واجب نیست،اگرچه بهتر آن است که غسل نماید.
[[page 24]]