امام خمینی و حکومت دینی
سیدرضا همراه
به عقیدۀ نویسنده، حکومت دینی تنها بر حکومتی که بر آموزه های دین اسلام بنیان نهاده شده است، اطلاق می گردد، چرا که ادیانی مثل مسیحیت و یهودیت، اولاً: پس از پیامبران خود، دچار تحریف گشته و ثانیاً: جنبۀ تاریخی به خود گرفته اند. در واقع دین الهی در سیر تکاملی خود با عبور از چنین ادیانی به دین اسلام منتهی شده است. این حکومت دینی، حکومتی است که جامعه اسلامی می پذیرد و بدان مشروعیت سیاسی می بخشد. نویسنده در ادامۀ مقاله می کوشد تا حکومت دینی را در اندیشه و عمل امام خمینی توصیف و تبیین کند.
امر به معروف و نهی از منکر به منظور تحقق اهداف حکومت دینی، اسلام امریکایی و اسلام محمدی(ص)، تبیین چهار مفهوم فقه، اجتهاد، مجتهد جامع الشرایط، ولایت
[[page 51]]
فقیه، مصلحت نظام، اسلام و مسلمین به عنوان عنصر کاربردی و مبنای حکومت دینی، اندیشه انتظار به عنوان رکن حکومت دینی، حکومت دین در قانون اساسی، قانون اساسی در حکومت دینی، ویژگی ها و تبعات حکومت غیر دینی برای بشر و ایمان دینی یا عنصر کارساز و نهایی در حکومت دینی و دنیای امروز، مهم ترین عناوینی هستند که نویسنده به گفته ها و نوشته های حضرت امام خمینی مستند می سازد. وی در قسمتی دیگر از مقاله خود به تبیین و تطبیق اسلام ناب محمدی و اسلام امریکایی در حوادث واقعه می پردازد، به گفته وی اسلام سرمایه داری، مستکبرین، مرفهین بی درد، منافقین، راحت طلبان، فرصت طلبان، اشرافیت، ابوسفیان، سلطنتی، التقاط، سازش و فرومایگی از مصادیق نوع دوم، اسلام پابرهنگان، تازیانه خوردگانِ تاریخ، ائمه هدا(ع)، عارفان مبارزه جو و مستضعفین از مصادیق نوع اول به حساب می آیند.
[[page 52]]