پیدایی نواندیشی دینی در غرب
ایرج تبریزی
این مقاله درصدد آخرین تلاش های غرب برای خارج کردن روحانیت از صحنه و طرد ولایت فقیه و تهی ساختن انقلاب از محتوای اصلی است. استحالۀ نظام هدف اصلی این تلاش های غرب است. غربیان برای رسیدن به این هدف در صدد القای این فکر هستند که دین قدرت ادارۀ جامعه را ندارد و ولایت فقیه نمی تواند جامعه اسلامی را رهبری کند.
و برای این منظور به تقویت جریان نواندیشی دینی و روشن فکری موجود در ایران تأکید می کنند. به نظر آنها این جریان در صدد نقد و بررسی نقش کنونی اسلام و روحانیان در سیاست است و دموکراسی و حقوق بشر را تنها معیار حکومتی معرفی می کند و بیان گر تحول و بلوغ و مطابقت نظام سیاسی اسلام با شرایط عصر حاضر و سست شدن مشروعیت ولایت فقیه است و زمینه متلاشی شدن اقتدار دینی و بروز چندصدایی دینی
[[page 28]]
را فراهم می سازد.
گزارش شورای روابط خارجی امریکا، انکار حکومت دینی، مخالفت با بهره گیری ایدئولوژیک از اسلام، غیر ممکن دانستن دفاع از فهم مشترک از اسلام و اعتقاد به جدایی دین از سیاست و نفی یکی بودن حکومت دینی با حکومت فقهی، تأکید بر متکی بودن حکومت دینی بر ادارۀ عمومی و حقوق بشر و تأکید بر این که روحانیت حق ندارد برداشت خود را از دین به عنوان دین معرفی و ترویج کند و تلاش در جهت نزدیک سازی ایران به غرب و خنثی سازی شعارهای ضد غربی و ضد امریکایی امام(ره) را از مؤلّفه های اصلی جریان نواندیشی دینی در ایران دانسته و آن ها را بهترین طریق استحاله سیاسی و فرهنگی نظام حاکم تلقی کرده و به مخالفان نظام توصیه کرده است.
نویسنده چهل مورد از جمله اطاعت رهبری، حضور مردم در صحنه و... را از راه های مقابله با این توطئۀ غریبان دانسته است.
[[page 29]]