احکام خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها
مسأله 2624- خوردن گوشت مرغی که مثل شاهین چنگال دارد حرام است و خوردن گوشت پرستو و هُدهُد مکروه می‌باشد.
مسأله 2625- اگر چیزی را که روح دارد از حیوان زنده جدا نمایند،مثلاً دنبه یا مقداری گوشت از گوسفند زنده ببرند،نجس و حرام می‌باشد.
مسأله 2626- پانزده چیز از حیوانات حلال گوشت،حرام است:
1-خون.2-فضله.3-نری.4-فرج.5-بچه‌دان.6-غدد که آن را دشول می‌گویند.
7-تخم که آن را دنبلان می‌گویند.8-چیزی که در مغز کلّه است و به شکل نخود می‌باشد.9-مغز حرام که در میان تیرۀ پشت است.10-پی که در دو طرف تیرۀ پشت است.11-زهره‌دان.12-سپرز(طحال).13-بول‌دان(مثانه).14-حدقۀ چشم.
15-چیزی که در میان سُم است و به آن ذات‌الاشاجع می‌گویند.
مسأله 2627- خوردن سرگین و آب دماغ حرام است و احتیاط واجب آن است که از خوردن چیزهای خبیث دیگر که طبیعت انسان از آن متنفر است اجتناب کنند،ولی اگر پاک باشد و مقداری از آن به طوری با چیز حلال مخلوط شود که در نظر مردم نابود حساب شود،خوردن آن اشکال ندارد.
مسأله 2628- خوردن کمی از تربت حضرت سیدالشهدا علیه السلام برای شفا،
[[page 473]]و خوردن گِل داغستان و گِل ارمنی برای معالجه اگر علاج منحصر به خوردن اینها باشد اشکال ندارد.
مسأله 2629- فرو بردن آب بینی و خلط سینه که در دهان آمده،حرام نیست.و نیز فرو بردن غذایی که موقع خلال کردن،از لای دندان بیرون می‌آید اگر طبیعت انسان از آن متنفر نباشد اشکال ندارد.
مسأله 2630- خوردن چیزی که برای انسان ضرر دارد حرام است.
مسأله 2631- خوردن گوشت اسب و قاطر و الاغ مکروه است و اگر کسی با آنها وطی کند؛یعنی نزدیکی نماید،حرام می‌شوند و باید آنها را از شهر بیرون ببرند و در جای دیگر بفروشند.
مسأله 2632- اگر با گاو و گوسفند و شتر نزدیکی کنند،بول و سرگین آنها نجس می‌شود و آشامیدن شیر آنها هم حرام است و باید بدون آن که تأخیر بیفتد آن حیوان را بکشند و بسوزانند و کسی که با آن وطی کرده پول آن را به صاحبش بدهد بلکه اگر به بهیمۀ دیگری هم نزدیکی کند شیر آن حرام می‌شود.
مسأله 2633- آشامیدن شراب،حرام و در بعضی از اخبار بزرگ‌ترین گناه شمرده شده است و اگر کسی آن را حلال بداند در صورتی که ملتفت باشد که لازمۀ حلال دانستن آن تکذیب خدا و پیغمبر می‌باشد کافر است.از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده است که فرمودند:شراب ریشۀ بدی‌ها و منشأ گناهان است و کسی که شراب می‌خورد،عقل خود را از دست می‌دهد و در آن موقع خدا را نمی‌شناسد و از هیچ گناهی باک ندارد و احترام هیچ کس را نگه نمی‌دارد و حق خویشان نزدیک را رعایت نمی‌کند و از زشتی‌های آشکار رو نمی‌گرداند و روح ایمان و خداشناسی از بدن او بیرون می‌رود و روح ناقص خبیثی که از رحمت خدا دور است در او می‌ماند و خدا و فرشتگان و پیغمبران و مؤمنین،او را لعنت می‌کنند و تا چهل روز نماز او قبول نمی‌شود و روز قیامت روی او سیاه است و زبان از دهانش بیرون می‌آید و آب دهان
[[page 474]]او به سینه‌اش می‌ریزد و فریاد تشنگی او بلند است.
مسأله 2634- سر سفره‌ای که در آن شراب می‌خورند،اگر انسان یکی از آنان حساب شود بنابر احتیاط واجب نباید نشست و چیز خوردن از آن سفره حرام است.
مسأله 2635- بر هر مسلمان واجب است مسلمان دیگری را که نزدیک است از گرسنگی یا تشنگی بمیرد،نان و آب داده و او را از مرگ نجات دهد.
[[page 475]]