احکام متفرقۀ طلاق
مسأله 2536- اگر با زن نامحرمی به گمان این که عیال خود او است نزدیکی کند، چه زن بداند که او شوهرش نیست،یا گمان کند شوهرش میباشد،باید عدّه نگه دارد.
مسأله 2537- اگر با زنی که میداند عیالش نیست زنا کند،چنانچه زن نداند که آن مرد شوهر او نیست،بنابر احتیاط واجب باید عدّه نگه دارد.
مسأله 2538- اگر مرد،زنی را گول بزند که از شوهرش طلاق بگیرد و زن او شود طلاق و عقد آن زن صحیح است،ولی هر دو معصیت بزرگی کردهاند.
مسأله 2539- هرگاه زن در ضمن عقد با شوهر شرط کند که اگر شوهر مسافرت نماید،یا مثلاً شش ماه به او خرجی ندهد اختیار طلاق با او باشد،این شرط باطل است،ولی چنانچه شرط کند که اگر مرد مسافرت کند،یا مثلاً تا شش ماه خرجی ندهد،از طرف او برای طلاق خود وکیل باشد،چنانچه پس از مسافرت مرد یا خرجی ندادن شش ماه،خود را طلاق دهد صحیح است.
مسأله 2540- زنی که شوهرش گم شده،اگر بخواهد به دیگری شوهر کند،باید نزد مجتهد عادل برود و به دستور او عمل نماید.
مسأله 2541- پدر و جد پدری دیوانه،اگر مصلحت باشد میتوانند زن او را طلاق بدهند.
مسأله 2542- اگر پدر یا جد پدری برای طفل خود زنی را صیغه کند،اگرچه مقداری از زمان تکلیف بچه جزء مدت صیغه باشد مثلاً برای پسر چهارده سالۀ خودش زنی را دو ساله صیغه کند،چنانچه صلاح بچه باشد،میتواند مدت آن زن را ببخشد ولی زن دائمی او را نمیتواند طلاق دهد.
مسأله 2543- اگر از روی علاماتی که در شرع معیّن شده،مرد دو نفر را عادل بداند و زن خود را پیش آنان طلاق دهد،دیگری که آنان را عادل نمیداند بنابر احتیاط
[[page 453]]واجب نباید آن زن را برای خود یا برای کس دیگر عقد کند.
مسأله 2544- اگر کسی زن خود را بدون این که او بفهمد طلاق دهد چنانچه مخارج او را مثل وقتی که زنش بوده بدهد و مثلاً بعد از یک سال بگوید:یک سال پیش تو را طلاق دادم و شرعاً هم ثابت کند،میتواند چیزهایی را که در آن مدت برای زن تهیه نموده و او مصرف نکرده است از او پس بگیرد،ولی چیزهایی را که مصرف کرده نمیتواند از او مطالبه نماید.
[[page 454]]