احکام طهارت

11 و 12-عرق جُنُب از حرام و عرق حیوان نجاست خوار

کد : 159203 | تاریخ : 29/05/1395

‏ ‏

11 و 12-عرق جُنُب از حرام و عرق حیوان نجاست‌خوار

‏         مسأله 117- عرق جنب از حرام بنابر احتیاط واجب نجس است ‏‎[1]‎‏:چه در حال ‏‎ ‎‏جماع بیرون آید یا بعد از آن،از مرد باشد یا از زن از زنا باشد یا از لواط یا از وطی و ‏‎ ‎‏نزدیکی کردن با حیوانات یا استمناء.(و استمناء آن است که انسان با خود کاری کند که ‏‎ ‎‏منی از او بیرون آید).‏

‏         مسأله 118- اگر انسان در موقعی که نزدیکی با زن،حرام است-مثلاً در روزۀ ماه ‏‎ ‎‏رمضان-با زن خود نزدیکی کند بنابر احتیاط واجب باید از عرق خود اجتناب ‏‎ ‎‏نماید ‏‎[2]‎

‏         مسأله 119- اگر جنب از حرام،عوض غسل،تیمم نماید و بعد از تیمم عرق کند باز ‏‎ ‎‏هم بنابر احتیاط واجب باید از عرق خود اجتناب نماید ‏‎[3]‎

‏         مسأله 120- اگر کسی از حرام جنب شود و بعد با حلال خود نزدیکی کند،یا اول با ‏‎ ‎‏حلال خود نزدیکی کند و بعد از حرام،جنب شود،احتیاط واجب آن است که از عرق ‏‎ ‎‏خود اجتناب نماید ‏‎[4]‎

‏         مسأله 121- بنابر احتیاط واجب باید از عرق شتر نجاست‌خوار و هر حیوانی که به ‏‎ ‎‏خوردن نجاست انسان عادت کرده اجتناب کرد ‏‎[5]‎‏. ‏

‏ ‏

‏ ‏

‎[[page 26]]‎

  • -نجس نیست،ولی بنابر احتیاط واجب نماز با لباس یا بدن آلوده به آن باطل است.
  • -در نماز اجتناب نماید ولی عرق او پاک است.
  • -این احتیاط لازم نیست مگر در تیمم به واسطۀ تنگی وقت خصوصاً بعد از ادای نماز.
  • -در فرض دوم اجتناب لازم نیست و نماز با آن صحیح است.
  • -عرق حیوانات نجاست‌خوار غیر شتر پاک است و اجتناب لازم نیست.

انتهای پیام /*