روزههای حرام و مکروه
مسأله 1739- روزۀ عید فطر و قربان حرام است،و نیز روزی را که انسان نمیداند آخر شعبان است،یا اول رمضان،اگر به نیت اول رمضان روزه بگیرد حرام میباشد.
مسأله 1740- اگر زن به واسطۀ گرفتن روزۀ مستحبی حق شوهرش از بین برود،و همچنین اگر شوهر او را از گرفتن روزۀ مستحبی جلوگیری کند،بنابر احتیاط واجب باید خودداری کند.
مسأله 1741- روزۀ مستحبی اولاد اگر اسباب اذیت پدر و مادر یا جد شود جایز نیست بلکه اگر اسباب اذیت آنان نشود ولی او را از گرفتن روزۀ مستحبی
[[page 300]]جلوگیری کنند احتیاط واجب آن است که روزه نگیرد.
مسأله 1742- اگر پسر بدون اجازۀ پدر روزۀ مستحبی بگیرد،و در بین روز پدر او را نهی کند،باید افطار نماید.
مسأله 1743- کسی که میداند روزه برای او ضرر ندارد،اگرچه دکتر بگوید ضرر دارد،باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد اگرچه دکتر بگوید ضرر ندارد،باید روزه نگیرد،و اگر روزه بگیرد صحیح نیست مگر آن که به قصد قربت بگیرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.
مسأله 1744- اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد و از آن احتمال، ترس برای او پیدا شود چنانچه احتمال او در نظر مردم بهجا باشد،نباید روزه بگیرد،و اگر روزه بگیرد صحیح نیست مگر آن که به قصد قربت گرفته باشد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.
مسأله 1745- کسی که عقیدهاش این است که روزه برای او ضرر ندارد،اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته،باید قضای آن را بهجا آورد.
مسأله 1746- غیر از روزههایی که گفته شد،روزههای حرام دیگری هم هست که در کتابهای مفصل گفته شده است.
مسأله 1747- روزۀ روز عاشورا،و روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان،مکروه است.
[[page 301]]