مواردی که لازم نیست بدن و لباس نمازگزار پاک باشد
مسأله 848- در سه صورت که تفصیل آنها بعداً گفته می‌شود،اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد،نماز او صحیح است:
[[page 153]]اول:آن که به واسطۀ زخم یا جراحت یا دملی که در بدن او است لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوم:آن که بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم(که تقریباً به اندازۀ یک اشرفی می‌شود)به خون آلوده باشد.
سوم:آن که ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند،و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد،نماز او صحیح است.
اول:آن که لباس‌های کوچک او مانند جوراب و عرقچین نجس باشد.
دوم:آن که لباس زنی که پرستار بچه است نجس شده باشد و احکام این پنج صورت مفصلاً در مسائل بعد گفته می‌شود.
مسأله 849- اگر در بدن یا لباس نمازگزار،خون زخم یا جراحت یا دمل باشد، چنانچه طوری است که آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن لباس برای بیشتر مردم یا برای خصوص او سخت است،تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است،می‌تواند با آن خون نماز بخواند و همچنین است اگر چرکی که با خون بیرون آمده یا دوایی که روی زخم گذاشته‌اند و نجس شده،در بدن یا لباس او باشد.
مسأله 850- اگر خون بریدگی و زخمی که به زودی خوب می‌شود و شستن آن آسان است،در بدن یا لباس نمازگزار باشد،نماز او باطل است.
مسأله 851- اگر جایی از بدن یا لباس که با زخم فاصله دارد،به رطوبت زخم نجس شود،جایز نیست با آن نماز بخواند.ولی اگر مقداری از بدن یا لباس که معمولاً به رطوبت زخم آلوده می‌شود،به رطوبت آن نجس شود،نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
مسأله 852- اگر از زخمی که توی دهان و بینی و مانند اینهاست خونی به بدن یا لباس برسد،احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند،ولی با خون بواسیر می‌شود نماز خواند اگرچه دانه‌هایش در داخل باشد.
[[page 154]] مسأله 853- کسی که بدنش زخم است،اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر،با آن نماز خواندن مانعی ندارد.
مسأله 854- اگر چند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیک هم باشند که یک زخم حساب شود،تا وقتی همه خوب نشده‌اند،نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد.ولی اگر به قدری از هم دور باشند که هر کدام یک زخم حساب شود،هر کدام که خوب شد،باید برای نماز،بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.
مسأله 855- اگر سر سوزنی خون حیض یا نفاس،در بدن یا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابر احتیاط واجب باید خون استحاضه،در بدن یا لباس نمازگزار نباشد،ولی خون‌های دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت و خون سگ و خوک و کافر و مردار و حیوان حرام گوشت اگرچه در چند جای بدن و لباس باشد در صورتی که روی هم کمتر از درهم باشد(که تقریباً به اندازۀ یک اشرفی می‌شود)نماز خواندن با آن اشکال ندارد.ولی احتیاط مستحب آن است که از خون سگ و کافر و مردار و حیوان حرام گوشت اجتناب کند.
مسأله 856- خونی که به لباس بی‌آستر بریزد و به پشت آن برسد،یک خون حساب می‌شود ولی اگر پشت آن،جدا خونی شود،بنابر احتیاط واجب باید هر کدام را جدا حساب نمود،پس اگر خونی که در پشت و روی لباس است روی هم کمتر از درهم باشد،نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است.
مسأله 857- اگر خون،روی لباسی که آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد و یا به آستر بریزد و روی لباس خونی شود،باید هر کدام را جدا حساب نمود،پس اگر خون روی لباس و آستر،کمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است.
مسأله 858- اگر خون بدن یا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد در صورتی که خون و رطوبتی که به آن رسیده به اندازۀ درهم یا بیشتر شود و اطراف را
[[page 155]]آلوده کند،نماز با آن باطل است،بلکه اگر رطوبت و خون به اندازۀ درهم نشود و اطراف را هم آلوده نکند،نماز خواندن با آن اشکال دارد،ولی اگر رطوبت مخلوط به خون شود و از بین برود نماز صحیح است.
مسأله 859- اگر بدن یا لباس خونی نشود ولی به واسطۀ رسیدن به خون نجس شود اگرچه مقداری که نجس شده کمتر از درهم باشد،نمی‌شود با آن نماز خواند.
مسأله 860- اگر خونی که در بدن یا لباس است کمتر از درهم باشد و نجاست دیگری به آن برسد،مثلاً یک قطره بول روی آن بریزد،نماز خواندن با آن جایز نیست.
مسأله 861- اگر لباس‌های کوچک نمازگزار مثل عرقچین و جوراب که نمی‌شود با آنها عورت را پوشانید نجس باشد،چنانچه از مردار و حیوان حرام گوشت درست نشده باشد،نماز با آنها صحیح است و نیز اگر با انگشتری نجس نماز بخواند اشکال ندارد.
مسأله 862- احتیاط آن است که چیز نجسی که با آن می‌شود عورت را پوشاند همراه نمازگزار نباشد،ولی کسی که این مسأله را نمی‌دانسته و مثلاً مدتی با این‌طور نماز خوانده،لازم نیست آن نمازها را قضا کند.
مسأله 863- زنی که پرستار بچه است و بیشتر از یک لباس ندارد،هرگاه شبانه روزی یک مرتبه لباس خود را آب بکشد،اگرچه تا روز دیگر لباسش به بول بچه نجس شود،می‌تواند با آن لباس نماز بخواند.ولی احتیاط واجب آن است که لباس خود را در شبانه روز یک مرتبه برای اولین نمازی که لباسش پیش از آن نجس شده آب بکشد،و نیز اگر بیشتر از یک لباس دارد ولی ناچار است که همۀ آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزی یک مرتبه به دستوری که گفته شده همۀ آنها را آب بکشد کافی است.
[[page 156]]