احکام تَخلّی(بول و غائط کردن)
مسأله 57- واجب است انسان وقت تخلّی و مواقع دیگر،عورت خود را از کسانی که مکلفند،اگرچه مثل خواهر و مادر با او محرم باشند،و همچنین از دیوانه ممیز و بچه‌های ممیز که خوب و بد را می‌فهمند،بپوشاند ولی زن و شوهر لازم نیست عورت خود را از یکدیگر بپوشانند.
[[page 13]] مسأله 58- لازم نیست با چیز مخصوصی عورت خود را بپوشاند،و اگر مثلاً با دست هم آن را بپوشاند،کافی است.
مسأله 59- موقع تخلّی باید طرف جلوی بدن؛یعنی شکم و سینه،رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
مسأله 60- اگر موقع تخلّی طرف جلوی بدن کسی رو به قبله یا پشت به قبله باشد و عورت را از قبله بگرداند کفایت نمی‌کند،و اگر جلوی بدن او رو به قبله یا پشت به قبله نباشد،احتیاط واجب آن است که عورت را رو به قبله یا پشت به قبله ننماید.
مسأله 61- در موقع تطهیرِ مخرجِ بول و غائط،رو به قبله و پشت به قبله بودن اشکالی ندارد،ولی اگر در موقع استبراء،بول از مخرج بیرون آید،در این حال رو به قبله و پشت به قبله بودن حرام است.
مسأله 62- اگر برای آن که نامحرم او را نبیند،مجبور شود رو به قبله یا پشت به قبله بنشیند،باید رو به قبله یا پشت به قبله بنشیند،و نیز اگر از راه دیگر ناچار باشد که رو به قبله یا پشت به قبله بنشیند مانعی ندارد.
مسأله 63- احتیاط واجب آن است که بچه را در وقت تخلّی رو به قبله یا پشت به قبله ننشانند،ولی اگر خود بچه بنشیند،جلوگیری از او واجب نیست.
مسأله 64- در چهار جا تخلّی حرام است:
اول:در کوچه‌های بن‌بست در صورتی که صاحبانش اجازه نداده باشند.دوم:در ملک کسی که اجازۀ تخلّی نداده است.سوم:در جایی که برای عدۀ مخصوصی وقف شده است مثل بعضی از مدرسه‌ها.چهارم:روی قبر مؤمنین در صورتی که بی‌احترامی به آنان باشد.
مسأله 65- در سه صورت،مخرج غائط فقط با آب پاک می‌شود:
اول:آن که با غائط،نجاست دیگری مثل خون بیرون آمده باشد.دوم:آن که
[[page 14]]نجاستی از خارج به مخرج غائط رسیده باشد.سوم:آن که اطراف مخرج بیشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد،و در غیر این سه صورت می‌شود مخرج را با آب شست و یا به دستوری که بعداً گفته می‌شود با پارچه و سنگ و مانند اینها پاک کرد، اگرچه شستن با آب بهتر است.
مسأله 66- مخرج بول با غیر آب پاک نمی‌شود،و مردها اگر بعد از برطرف شدن بول یک مرتبه بشویند کافی است،ولی زن‌ها و همچنین کسانی که بولشان از غیر مجرای طبیعی می‌آید،احتیاط واجب آن است که دو مرتبه بشویند.
مسأله 67- اگر مخرج غائط را با آب بشویند،باید چیزی از غائط در آن نماند،ولی باقی ماندن رنگ و بوی آن مانعی ندارد،و اگر در دفعه اول طوری شسته شود که ذره‌ای از غائط در آن نماند،دوباره شستن لازم نیست.
مسأله 68- هرگاه با سنگ و کلوخ و مانند اینها غائط را از مخرج برطرف کنند، اگرچه پاک شدنش محل تأمل است ولی نماز خواندن مانعی ندارد و چنانچه چیزی هم به آن برسد نجس نمی‌شود و ذره‌های کوچک و لزوجت محل،اشکال ندارد.
مسأله 69- لازم نیست با سه سنگ یا سه پارچه مخرج را پاک کنند،بلکه با اطراف یک سنگ یا یک پارچه هم کافی است،بلکه اگر با یک مرتبه هم غائط برطرف شد کفایت می‌کند،ولی با استخوان و سرگین و یا چیزهایی که احترام آنها لازم است،مانند کاغذی که اسم خدا بر آن نوشته،اگر پاک کند محل را،نماز نمی‌تواند بخواند.
مسأله 70- اگر شک کند که مخرج را تطهیر کرده یا نه،اگرچه همیشه بعد از بول یا غائط فوراً تطهیر می‌کرده،باید خود را تطهیر نماید.
مسأله 71- اگر بعد از نماز شک کند که قبل از نماز مخرج را تطهیر کرده یا نه، نمازی که خوانده صحیح است،ولی برای نمازهای بعد باید تطهیر کند.
[[page 15]]